สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ศิลปินประชาชน

          "เพลงนี้มี 2 เวอร์ชั่น ชื่อเดียวกัน เนื้อเดียวกัน แต่มาเปลี่ยนเนื้อบางจุด  มีลูกกับไม่มีลูก.....คุณคัทรียาต้องใช้เพลงนี้  พอร้องเสร็จ ก็ถ่ายรูปเค้านะ ครอบครัวเค้านะ....."


      "มีเธอเพียงคนเดียว    มาเกี่ยวในชีวิต
เหมือนฟ้ามาลิขิต             ชีวิตได้เจอกัน
ไม่เหลือเพื่อใครแล้ว         ดวงใจมอบเธอนั้น
สี่ห้องหัวใจฉัน                มอบเธอนั้นคนดี"

          "สุเวศน์ ภู่ระหงษ์" พูดขึ้นมาระหว่างที่นั่งเปิดแฟ้มเพลงลูกทุ่งที่เขียนไว้หลายเพลง เมื่อเปิดมาถึงเพลง "ดวงใจมอบเธอนั้น" ก็บอกว่า นึกถึงคุณคัทรียา แห่งกลุ่มดินรักษ์ฟ้ากับคนรักของเธอขึ้นมาทันที หลังจากที่ได้เห็นรูปถ่ายของทั้งคู่จาก facebook ซึ่งคงมีบางสิ่งบางอย่างที่สัมผัสได้จากภาพที่เห็น กิจกรรมที่คนทั้งคู่สนใจทำและกำลังจะร่วมทำกับสุเวศน์ ภู่ระหงษ์  ทำให้สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ นึกถึงเพลงนี้ และตั้งใจมอบให้ไปขับร้องและทำดนตรีในแนวทางของตนเองได้ทันที






         นอกจากการเขียนเพลงที่มีสาระ เพลงที่ให้ข้อคิด และบทเพลงเกี่ยวกับวัฒนธรรม ความเป็นมาของท้องถิ่นแล้ว แนวเพลงลูกทุ่งก็เป็นอีกแนวเพลงที่สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ มีความชำนาญเป็นอย่างมาก เนื่องจากหลายสิบปีก่อน เขาเคยทำวงดนตรีลูกทุ่ง เขียนเพลงลูกทุ่งมามากมาย ทั้งบทเพลงที่เขียนเพื่อขับร้องเอง และเพลงที่เขียนให้ศิลปินคนอื่นนำไปขับร้อง  มีหลายบทเพลงที่เขียนเนื้อไว้ มีทั้งที่เคยบันทึกเสียงไว้แล้ว และยังไม่ได้บันทึกเสียง


         สำหรับเพลง  "ดวงใจมอบเธอนั้น" บทเพลงลูกทุ่งที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรักที่หลายคนต้องการ ในฉบับการขับร้องของ สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ในแนวลูกทุ่งในวิดีโอนี้ ที่ร้องให้รู้ทำนอง เพื่อมอบให้คนที่กล่าวถึง นำไปทำดนตรีในแบบฉบับของตัวเองได้













เพลง "ดวงใจมอบเธอนั้น" โดยสุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ร้องให้ฟังทำนอง ที่บ้านพักในยามเย็น เมื่อ 26 พ.ค.2554

        สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ มีโครงการจะทำบทเพลงที่เล่าถึงประวัติของตำบลแสลง และจะำทำมิวสิควิดีโอเพื่อเผยแพร่อีกด้วย จึงได้ถ่ายภาพสะสมไว้ เพื่อนำมาคัดเลือก และใส่เข้าไปในมิวสิควิดีโอ


          นี่คือ ภาพถ่ายที่สี่แยกแสลง ริมถนนสุขุมวิท ถ่ายเมื่อ 25 พ.ค.2554 เวลา 14.25 น.

            ช่วงเวลา 17.00 น. สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ เดินทางไปที่วัดแสลง เข้าพบกับ "พระครูวินัยธร วัชระ พลญาโน" เจ้าอาวาสวัดแสลง ขออนุญาต ถ่ายภาพวิดีโอการรับดาบ เพื่อนำไปทำเป็นมิวสิควิดีโอ เพลงที่จะเล่าถึงประวัติของตำบลแสลงแห่งนี้ เนื่องจากภาพที่เคยมาถ่ายไว้ ยังสื่อความหมายไม่ชัดเจน มุมกล้องไม่ดีพอ


        ชมภาพของดาบ กันก่อน






            ข้อมูลคร่าวๆของดาบที่เห็นนี้ เป็นดาบของทหารเอกพระยาตาก เมื่อครั้งที่มาตั้งทัพที่จันทบุรี ก่อนยกทัพไปทำศึกกู้เอกราชจากพม่าี่ที่กรุงศรีอยุธยา แล้วมาสร้างกรุงธนบุรี ซึ่งทหารเอกของพระยาตากได้กลับมาสร้างเืมืองแสลง ซึ่งดาบที่เคยใช้ต่อสู้กู้เอกราชในครั้งนั้น ถูกเก็บไว้ที่วัดแสลงในปัจจุบัน  สุเวศน์ ภู่ระหงษ์จึงทำการศึกษาข้อมูล และนำมาเขียนเพลงประวัติของตำบลแสลง


            มาถึงการถ่ายฉากรับมอบดาบจาก พระครูวินัยธร วัชระ พลญาโน ซึ่งทำการถ่ายภาพนิ่งหลายมุม เื่พื่อคัดเลือกภาพที่ดีที่สุดนำมาใช้ผลิตมิวสิควิดีโอต่อไป

















            ดูวิดีโอที่ถ่ายทำช่วงการรับมอบดาบนี้












            ป้าย "ทุนนิธิพระแก้วมรกต..." ที่ติดหน้าอาคาร    เป็นฝีมือการเขียนป้ายของสุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ที่ฝากฝีมือให้กับวัดแสลง

            นสพ.สื่อมหาชน ปีที่ 10 ฉบับที่ 141 ประจำวันที่ 1-31 พ.ค.2554 ซึ่งจำหน่ายในราคาฉบับละ 8 บาท มีคอลัมภ์พื้นที่กวีชาวบ้าน.. สื่อสาน ... ตำนาน.. ท้องถิ่น.. โดย สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ซึ่งในฉบับนี้ ได้เขียนบทความ "บทกลอน ไม่แบ่งชนชั้นปั่นอารมณ์" ซึ่งได้นำเสนอในเวบแห่งนี้แล้ว นี่คือ ภาพคอลัมภ์ที่เขียนลงใน นสพ.ฉบับดังกล่าว

            กว่า 10 ปีแล้ว ที่ สุเวศน์ ภู่ระหงษ์เป็นวิทยากรบรรยายให้ความรู้กับหน่วยงานต่างๆ ซึ่งในครั้งล่าสุด 24 พ.ค.2554 สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ถูกเชิญไปบรรยายในหัวข้อ "มีชีวิตอย่างพอเพียง" ให้กับผู้ถูกคุมประพฤติ" ได้ฟังกัน

            ในการเตรียมตัวบรรยายให้ความรู้นั้น สุเวศน์ ภู่ระหงษ์จะใช้หลักของ อ.เสรี พงษ์พิศที่ว่า "ถ้ามีเวลาเตรียมตัวทั้งหมด 10 วัน จะใช้เวลาเตรียมข้อมูล 7 วัน เพื่อให้พร้อมให้มากที่สุด" ทำให้ในวันที่ 24 พ.ค.2554 ช่วงเวลาที่ต้องพูดบรรยาย คือ 10.30-12.00 น. เวลากว่า 90 นาที ไม่พอสำหรับการพูดเนื้อหาที่เตรียมมาทั้งหมด แต่ก็ได้สาระความรู้ที่เข้มข้นมากพอสมควร

            มีสาระ ข้อคิดที่มีคุณค่าจากการบรรยายในวันนั้น ซึ่งมีผู้ถูกคุมประพฤติที่มาจากต่างจังหวัด และติดใจในการบรรยายของสุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ทางสำนักงานคุมประพฤติ จ.จันทบุรี ได้ทาบทาม ให้สุเวศน์ มาพูดอีกในครั้งต่อไป แม้หลายคนไม่มีโอกาสได้ร่วมฟังการบรรยายในวัน เวลานั้น แต่ข้อมูลและสาระที่เตรียมไว้นั้น มีคุณค่ามากมาย จึงได้มีการบันทึกวิดีโอ พูดถึงประเด็นต่างๆในการบรรยายแบบสรุป เพื่อเป็นสาระความรู้ สู่สมองสำหรับผู้สนใจฟังต่อไป

            การบรรยายในวันที่ 24 พ.ค.นั้น จัดที่วัดโค้งสนามเป้า เป็นการพูดคุยให้กับผู้ถูกคุมประพฤติได้ฟัง ซึ่งเป็นคนที่เจอคดี เมาแล้วขับ นั่งฟังกันเต็มศาลาวัด ซึ่งในวิดีโอนี้ สุเวศน์ได้พูดถึง วิธีการอบรม การใช้ศิลปะ และความเ็ป็นศิลปินผสมผสานกับเนื้อหาที่จะพูด รวมทั้งจิตวิทยาในการนำเข้าสู่เนื้อหา



            ในช่วงต้น ได้เปิดเพลง คาราโอเกะ "เพลงพระภูมิพล" ให้ผู้เข้าร่วมฟังได้ร่วมร้องเพลง ร่วมกัน เ็ป็นการเปิดเวทีแบบมีส่วนร่วม จากนั้นจึงเล่าเรื่องราวของอดีต รมต.รักเกียรติ สุขธนะ ซึ่งไม่เคยแก้ตัวที่ทำผิด และนำข้อคิดจากคุณรักเกียรติมาเล่า รวมทั้งเหตุการณ์ตอนที่อยู่ในคุก มาพูดให้ผู้ฟังเห็นสัจธรรม นอกจากนี้ ยังได้นำเรื่องจากหนังสือของ อ.สุเทพ อัตถากร มาเล่าเป็นข้อคิดเตือนสติ และต่อเนื่องด้วย การพูดถึงเศรษฐกิจพอเพียงของพ่อหลวง กับความเข้าใจในความลึกซึ้งของในหลวง ในตอนท้าย มีคำถามที่ทำให้ผู้ฟังการบรรยายได้ฉุกคิด กับประเด็น คนที่ทำร้ายเรามากที่สุดคือใครและปิดท้ายด้วยธรรมะ ข้อคิด เรื่องสติ - สมาธิ และบุคคลสำคัญที่ควรระลึกถึง

            25 พ.ค.ช่วงบ่ายๆ หลังจากที่ลุงสุเวศน์มาเดินเก็บภาพบรรยากาศไว้ไปทำมิวสิควิดีโอเพลงของตำบลแสลง เมื่อผ่านหน้าร้านขายโรตี เลยจอดแวะ เพื่อจะให้ถ่ายวิดีโอบรรยากาศ นำไปใส่ในมิวสิควิดีโอ
       
            ร้านนี้ มองเห็นป้าย เขียนว่า "อเมซิ่งโรตีครูแคท" มี ผอ.โรงเรียน และครูเป็นทำโรตีขายหน้าบ้าน ซึ่งรายได้จากการขายโรตี ทำให้มีเงินต่อเติมบ้านได้ ฝีมือความอร่อยคงขึ้นชื่อ เพราะมีลูกค้ามานั่งรอซื้อโรตีอยู่ตลอด




            เมื่อลุงสุเวศน์ เิดินเข้าไปที่ร้าน พูดจาทักทายเจ้าของร้านอย่างเป็นกันเอง และเคยร่วมงานกัน ไปร่วมงานในชุมชนด้วยกัน  มองดูการทำโรตีของครูทั้งสองท่าน ดูไม่เหนื่อย ท่าทางมีความสุขซะอีก ยิ้มแย้ม แจ่มใส ดูท่าทางคงอร่อยมากๆ ดูที่ป้าย หวาน กรอบ อร่อย สะอาด ถูกหลักอนามัย  ธรรมดา 8 บาท ใส่ไข่ 13 บาท เห็นลีลาการทำโรตี แล้วชักน้ำลายไหล แต่ลุงสุเวศน์ ก็พูดคุยทักทายอยู่ครู่หนึ่ง ก็ขอตัวกลับ

        แม้ว่าลุงสุเวศน์จะไม่ค่อยได้แวะร้านโรตี ได้แต่ขับรถผ่านไป แต่มิตรภาพยังคงอยู่เสมอ

             "อันชีวิตคนเรา ก็เท่านี้                เกิดมาทั้งที มีวาสนา
            ประกอบร่างจนได้ ร่างกายมา      เป็นสัญญาณถิ่นกำเนิด เกิดเป็นคน....

            .... เมื่อเราดับชีวิตจิตวิญญาณ     คงจะได้พบพานต่อมรรคผล
            คอยอุปถัมภ์ค้ำจุนอยู่เบื้องบน      ไม่ต้องหาบไม่ต้องขนติดตนไป.."


         บทเพลงๆหนึ่ง มีทั้งคนชื่นชอบ และรู้สึกเฉยๆ เช่นเดียวกับเพลง แหล่อนัตตา ซึ่งขับร้องโดย สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ซึ่งมีหลายคนชื่นชอบ หลายคนก็ไม่ชอบ ถ้าเพลงนั้น ตรงกับความรู้สึก หรือสะกิดใจคนฟัง เพลงนั้นจะเป็นเพลงที่มีคุณค่าขึ้นมาทันที

          ในงานบำเพ็ญกุศลศพของคุณลำใย โชติเสวตร์ ท่ามกลางความอาลัยต่อผู้จากไป ได้มีการบันทึกภาพถ่ายและวิดีโอไว้เป็นที่ระลึก และได้นำภาพเหล่านั้นมาจัดทำเป็นมิวสิควิดีโอที่ระลึก ประกอบเพลง แหล่อนัตตา เพลงนี้





เพลงแหล่อนัตตาอยู่ในอัลบั้มชุด พระภูมิพล ศิลปิน สุเวศน์ ภู่ระหงษ์

            ช่วงใกล้เที่ยงของวันพุธที่ 25 พ.ค.2554 "สุเวศน์ ภู่ระหงษ์" ได้แวะไปที่ห้องบันทึกเสียงสิงหา ให้ลุงสิง Write CD เพลงที่ทำเป็นมิวสิควิดีโอคาราโอเกะไว้แล้ว เพื่อนำไปเผยแพร่ในเวบไซต์ นี่ืคือ ภาพบรรยากาศในห้องบันทึกเสียงในเวลานั้น












            บรรยากาศในห้องบันทกึเสียงที่ชาวจันทบุรีหลายคนคุ้นเคย เมื่อมาเยือนครั้งหนึ่ง หากสังเกตให้ดี จะได้พบเห็นสิ่งใหม่ในบางจุด ในครั้งนี้ ลุงสิงหาติดสติกเกอร์ดินรักษ์ฟ้า ปวงประชารักในหลวง 2 จุดที่้ข้างโต๊ะทำงาน และที่ประตูเข้าห้องบันทึกเสียง ติดใต้ปฏิทินเก่ารูปในหลวง บอกให้คนที่เข้ามาพบเห็นว่า เป็นคนรักในหลวงนะ




            ลุงสิงจะนั่งทำงานในห้องทั้งวันทั้งคืน ภาพเหล่านี้เป็นที่คุ้นเคยของผู้ที่แวะมาให้ลุงสิง อัดเพลง, ทำเพลง ลงโปรแกรม ฯลฯ

                วันที่ 26 พ.ค.2554 มีงานฌาปนกิจศพ คุณย่าลำใย โชติเสวตร์ อายุ 80 ปี ที่ อ.แหลมงอบ จ.ตราด ในช่วงบ่ายโมง ซึ่ง "สุเวศน์ ภู่ระหงษ์" ได้เขียนบทเสภา ร่วมไว้อาลัยกับครอบครัว "โชติเสวตร์" ในครั้งนี้ด้วย

       
          เสภาไว้อาลัย คุณย่าลำใย โชติเสวตร์ โดย สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ เมื่อ 26 พ.ค.2554 เนื่องในงานฌาปนกิจศพ คุณย่าลำใย โชติเสวตร์ ที่ อ.แหลมงอบ จ.ตราด บ่ายวันที่ 26 พ.ค.2554









            เบื้องหลังการทำงาน
                "สุเวศน์ ภู่ระหงษ์" ได้เขียนบทเสภาไว้อาลัย ในช่วงเช้า 7.30 น. และได้ขับเสภาเพื่อให้ทันสำหรับงานฌาปนกิจในช่วงบ่าย นี่คือ ภาพเบื้องหลังการบันทึกเสียงการขับเสภาไว้อาลัยชิ้นนี้

       "หยุด หยุดสูบบุหรี่ 
หยุดซะซิแล้วจะดีขึ้นมาเอง
อย่าอ้างนะว่าสูบเพื่อแก้เซ็ง
ถ้าหากเป็นโรคมะเร็ง
เซ็งกับเร็งใครเจ๋งกว่ากัน....."



      นี่คือเพลงหยุดสูบบุหรี่ ที่ "สุเวศน์ ภู่ระหงษ์"  เขียนเนื้อร้องเพื่อร่วมรณรงค์เนื่่องในวันงดสูบบุหรี่โลก วันที่ 31 พฤษภาคม ของทุกปี ซึ่งในวิดีโอนี้ เป็นการร้องไกด์ ให้รู้ทำนอง  เมื่อ 26 พ.ค.2554เพื่อให้ทีมทำดนตรี ทำไปจัดทำเป็นเพลงที่สมบูรณ์ต่อไป  

         จากก้าวแรกกับการเริ่มต้นบอกเล่าความรู้สึกจากใจที่จงรักภักดีกับ 10 ภาพในหลวง เมื่อช่วงปลายเดือน เม.ย.2554 ที่ผ่านมา แล้วสานต่อทันทีด้วยภาพชุดที่ 2 กับ 11 ภาพเกี่ยวกับในหลวง เมื่อ 8-9 พ.ค.2554 จากความรู้สึกของคน 2 คน 2 รุ่น ..สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ และ คัทรียา อัตถากร


          เมื่อสุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ได้เห็นภาพทั้ง 11 ภาพ เกี่ยวกับในหลวง เขาก็พูดความรู้สึกออกมาทันที เมื่อ 9 พ.ค. 2554




          1. พอเห็นภาพแล้วมีความสุขมาก ในภาพมีความผูกพัน ทำให้คนไทยดูแล้ว น่าจะเอาเป็นเยี่ยงอย่าง

          2. พระองค์ทรงตรากตรำสู่แดนกันดาร ต้องใช้ม้าเดินทาง ไม่ใช่ธรรมดานะ รถไปไม่ได้ พระองค์ทรมานไม่เบาเลย

          3. มองลึกๆลงไป พระองค์มีความจริงใจและรักประชาชน ไม่ได้แสดงถึงความรังเกียจเลย พระองค์จิตใจสูงส่งมาก

          4. พระองค์ทรงโน้มกายลงไปหาเด็กๆ ท่านห่วงใยเรื่องเด็กๆพอสมควรทีเดียว ทุกครั้งที่พระองค์เสด็จ ผู้สูงอายุหรือเด็กนี่ จะ้เห็นเป็นประจำ ไม่เคยแบ่งแยก

           5. จิตที่เมตตาของพระองค์ คุณทองแดงไม่ได้มาจากตระกูลสูง แต่เก็บมาจากข้างถนน แต่ท่านก็สามารถนำมาทำให้มีคุณค่า ให้เรียนรู้ ฉะนั้น อย่าดูถูกหมาไทย

          6. เป็นภาพที่ยิ่งใหญ่และเกรียงไกรมาก ถ้าใจคอเราไม่มีความสุข ท้อแท้ ได้เห็นภาพพระองค์แล้วจะมีกำลังใจ เพราะพระองค์ทรงเป็นตัวอย่าง

          7.แม้แต่สัตว์ เค้าจะเขียนอะไรอย่างนี้ได้ เค้าต้องเข้าใจลึกซึ้งนะ ถ้าคนที่รักในหลวง จิตใจจงรักภักดีด้วยความจริงใจ ผมว่า เจริญนะ เพราะพระองค์ไม่เคยนำพาไปสู่ทางที่ไม่ดี


ฟังความรู้สึกและชมภาพทั้งหมดจากวิดีโอนี้

          คราวมีมาถึงคุณ คัทรียา อัตถากร (Kat DinRakfah) ซึ่งเ็ป็นผู้เลือกภาพทั้ง 11 ภาพและบอกเล่าความรู้สึกจากหัวใจ และให้ข้อมูลเกี่ยวกับภาพแต่ละภาพ นี่คือ ความรู้สึกของคนบอกเล่าที่มีต่อภาพนั้นทีุุุ่่่ถ่ายทอดออกมา เมื่อ 8 พ.ค.2554



        1. ไม่ว่าในหลวงจะทำอะไรก็จะมีสมเด็จราชินีเคียงข้างท่านเสมอ

         2. พระองค์เห็นความทุกข์ของประชาชน ถ้าเกิดไม่ไปนะ ไม่ได้แ้ล้ว และท่านขึ้นไป ทำให้ท่านติดเชื้อไมโครพลาสม่า ทำให้หัวใจท่านเต้นผิดปกติ ซึ่งในครั้งนั้น เชื้อมีความรุนแรงมาก เกือบทำให้ท่านเสียชีวิต โชคดีที่เราไม่ได้เสียท่านไป ปี 2538 แพทย์ให้การผ่าตัดใหญ่ไปแล้วครั้งหนึ่ง ..ท่านจะเป็นผู้เสียสละความสุข ความสบายส่วนตัว เพื่อประโยชน์ของส่วนรวมจริงๆ

        3. อยากจะให้เด็กๆ เห็นภาพพวกนี้ เพราะว่าสิ่งที่ท่านทำมันยิ่งใหญ่ คือ ท่านทำจากใจของท่านจริงๆ คือ ท่านไม่ใช่หมอ ไม่ใช่รัฐมนตรี ไม่ใช่ ผบ ทบ.     นักการเมืองทำไมท่านถึงต้องออกไปเยี่ยมประชาชนถึงขนาดนี้

        4. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ท่านเป็นพระมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ แต่ท่านกลับมาสนใจเด็กตัวเล็กๆ เด็กชาวบ้านคนนึง ที่อยู่ดีๆ ก็ไม่รู้กาลเทศะด้วยซ้ำไป  ออกมาขอให้ท่านเป่ากระหม่อมให้ ซึ่งเป็นอะไรที่เค้าภาคภูมิใจ และสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณมากๆ

      5.ขนาดสุนััขที่เราเรียกเค้าว่าเป็นสัตย์เดรัจฉาน ยังสามารถรับรู้ถึงความอบอุ่น ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมีให้ได้ เพราะท่านมีความรักให้กับทุกสรรพสิ่งในโลก ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ก็ตาม

      6.ปาฎิหาริย์แห่งพระบารมี เพราะท่านมีบารมีที่ยิ่งใหญ่จริงๆ ทุกครั้งที่ประเทศชาติมีปัญหา ไม่ว่าจะเป็น ศึกนอก ศึกใน เราจะเห็นว่า ประเทศไทยก็จะผ่านพ้นไปได้ เชื่อว่า เป็นเพราะปาฎิหาริย์แห่งพระบารมีของพระองค์

       7. "พังหยก"ช้างวาดรูปในหลวง วาดเองแล้วเขียนว่า รักพ่อ โดย พังหยก  ฝึกแค่ประมาณเดือนกว่าๆ ถือเป็นความสามารถจริงๆ    

        ฟังความรู้สึกและชมภาพทั้งหมดจากวิดีโอนี้

       "สุเวศน์ ภู่ระหงษ์" ได้ร่วมเป็นพิธีกรและวิทยากรในหลายกิจกรรม อย่างเช่น  ในการฝึกอบรมหลักสูตร "การฝึกอบรมพัฒนาศักยภาพวิทยากรกระบวนการแผนชุมชน" เมื่อ 16-17 ก.พ.2551 ณ ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติบ้านโป่งแรด ต.พลับพลา อ.เมืองจันทบุรี จ.จันทบุรี


       สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ มักจะได้ร่วมงานกับวิทยากรท่านหนึาง ก่อนเปิดเวที วิทยากรท่านนั้น จะเริ่มพูดให้ผู้เข้าร่วมกิจกรรมหลับตาแล้วนึกถึงแสงแห่งปัญญา  สุเวศน์ ภู่ะระหงษ์จึงจับประเด็น นำมาเขียนเป็นบทกวี เพื่อขับเสภาในครั้งนั้น เป็นบทกวี "แสงเทียนแห่งปัญญา"

     * แสงเทียน คือ แสงแห่งปัญญา
     จุดประกายนำแสงพาสว่างไสว
     ขจัดความมืดมนในหัวใจ
     ให้เกิดแสงสว่างไสวในใจเรา

           * มาร่วมกันน้อมจิตอธิษฐาน
           ขอแสงธรรมแห่งองค์สัมมาสัมพุทธเจ้า
           ขจัดกิเลสให้ออกไปจากใจเรา
           เพื่อบรรเทาความทุกข์ร้อนให้ผ่อนคลาย

  *สถานการณ์ปัจจุบันขั้นวิกฤติ
ทุกชีวิตต้องร่วมกัน ดังมั่นหมาย
รวมพลัง สร้างปัญญา นำพาไทย
สู่เป้าหมาย ใจเป็นสุขกันทุกคน

        ฟังสุเวศน์ ภู่ระหงษ์ พูดถึงที่มาของบทเสภา แสงเทียนแห่งปัญญา จากวิดีโอนี้

           ในการเข้า่ร่วมกิจกรรมอบรม + ประุชุมหลายแห่ง สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ มักจะจดประเด็นสำคัญ โดยเขียนเป็นบทกวีทุกครั้ง มีกิจกรรมในครั้งหนึ่งของกลุ่มสินเชื่อ เขาได้เขียนบทกวีสรุปบทเรียน และให้กำลังใจผู้เข้าร่วมกิจกรรมในครั้งนั้น และปิดท้ายด้วยคำที่เรียกเสียงฮือฮา ซึ่งหลายคนในวันนั้น ชื่นชอบบทกวีนี้เป็นอย่างมาก


           นี่คือ บทกวีสรุปบทเรียนกลุ่มสินเชื่อ ในกิจกรรมการอบรมครั้งหนึ่ง ที่จันทบุรี โดยสุเวศน์ ภู่ระหงษ์

        * เริ่มต้นคึกคักหนักแน่น
จะจับมือ ถือแขน ไม่ขัดเขิน
ใกล้ชิด ผูกพัน กันเหลือเกิน
พอได้เงินร่วมห่าง เอ๊ะ มันยังไง

       * ถ้า..........................
ใช่ยกเมฆ เป็นเรื่องจริงอธิบายได้
มีอาชีพทำพลอย แต่หยุดไป
เพราะตลาดค้าขาย ไม่ดี

          * พอพลอยหยุด คนส่วนใหญ่ รายได้หยุด
มันสดุดถึงเงินจะผ่อนหนี้
แต่ด้วยความตั้งใจและใฝ่ดี
จึงร่วมกันหวิธีแก้ไข

         * หอยยังรู้จักเอาปากเดิน
เราคือคน เราต้องเดินไปให้ได้
ถ้าใจแพ้ ทุกอย่างพัง จงตั้งใจ
จะยอมแพ้ไม่ได้ "อายหอย"

             เมื่อครั้งที่เิกิดเหตุการณ์น้ำท่วม จันทบุรี "สุเวศน์ ภู่ระหงษ์" ได้บันทึกเรื่องราว รายละเอียดไว้ในบทเพลง "เหตุอุทกภัยเมืองจันท์" มีภาพเหตุการณ์ในครั้งนั้น ที่นำมาจัดทำเป็นมิวสิควิดีโอ จึงเป็นแหล่งข้อมูลหนึ่ง ที่ทำให้ผู้ประสบเหตุในครั้งนั้น นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นได้เป็นอย่างดี แม้ว่าในปัจจุบัน อาจจะไม่สามารถค้นหารายละเอียด ข่าวสารเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนั้นได้ง่ายนัก









           "หนองน้ำ ก็ทำเป็นบ้านจัดสรร
     เหมือนสร้างเป็นทำนบกั้น
     แล้วน้ำจะผัน ไปทางไหน
     มันจึงท่วมท้น ถ้าเอาแต่บ่นไม่แก้ไข
    เดี๋ยวปีหน้าท่วมใหม่ จะทำยังไงกันดี

        การวางผังเมือง นั้นก็เป็นเรื่องสำคัญ
เมื่อครั้งอดีตสถานการณ์ ก็คงต้องวางอย่างนี้
ปัจจุบันเปลี่ยนไป ต้องวางกันใหม่อีกสักที
นำปัญหาที่มี ยกทัพเข้าตีเมืองจันท์....."

รำลึก พฤษภา 35 พฤษภาประชาธรรม

เสภารำลึก(สุเวศน์ ภู่ระหงษ์)
บทกวีพฤษภาประชาธรรม(เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์)

รำลึกพฤษภา 35 ฯ -2.5 เสภารำลึก(สุเวศน์) บทกวีพฤษภาประชาธรรม(เนาวรัตน์) by PlangBlackMay1992(2)


ที่มา : เพลงชีวิตกับชาญวิทย์เพื่อนประชาชน

      (คัดลอกมาจาก บ้านกลุ่มศิลปะ ดนตรี กวีประชาชน)

          ชีพจรลงเท้าอีกครั้ง เมื่อต้องไปสมทบกับคุณไก่ แมลงสาบ เพื่อไปร่วมเวทีคัดค้านการก่อสร้างโรงงานอุตสาหกรรมถลุงเหล็กที่จันทบุรี ตอนบ่ายวันที่ 16 ส.ค.2553  จึงออกเดินทางช่วงเย็นวันที่ 15 ส.ค. จากโคราชมีรถมาที่จันทบุรีโดยตรง เป็นรถของบริษัทวิศวกรเสนา ช่วงเย็นมีเที่ยว 18.00 น., 21.00 น., 01.00 น., 03.00 น., 05.00 น. ระยะเวลาเดินทางประมาณ 5-6 ชั่วโมง ใช้เส้นทางโคราช-ปักธงชัย-วังน้ำเขียว-กบินทร์บุรี-สระแก้ว-วังน้ำเย็น - โป่งน้ำร้อน - จันทบุรี ระยะทาง 330 กม. เลยซื้อตั๋วไปเที่ยว 01.00 น. เพื่อไปถึงจันทบุรีตอนเช้า ค่ารถ 266 บาท เป็นรถ ป.1 รถออกตามเวลา ถึงสระแก้วตอนตี 3 และถึง บขส.จันทบุรีตอน 6.45 น.


            นั่งพักอยู่ครู่ใหญ่ จึงโทรศัพท์ไปหาคุณไก่ แมลงสาบ ดูเวลาแล้วคาดว่า น่าจะตื่นแล้ว โทรไปสักพัก คุณไก่ก็บอกว่าเดี๋ยวออกไปรับ อึดใจใหญ่ก็ขับเก๋สีแดงของคุณซันซึ่งตอนนี้ติดแก๊สแล้ว มาจอดตรงทางเข้า บขส. แล้วขับเข้าไปในตัวเมือง คุณไก่บอกว่า มาอยู่ที่จันทบุรี ขึ้นเวทีรับงานที่นี่ 3 วันแล้ว เมื่อคืนพึ่งเล่นในงานมหกรรมสุขภาวะดีวิถีคนจันท์ เลยได้อยู่จันทบุรียาวจาก 11-16 ส.ค. ขึ้นเล่นดนตรีกับลุงสุเวศน์ ภู่ระหงษ์ บ้านของคุณลุงอยู่ที่นี่  เดี๋ยวไปบ้านลุงสุเวศน์กันเลย



            นายบอนรู้จักลุงสุ เวศน์ครั้งแรก เห็นจากทีวีช่องอีสาน ในรายการบ้านศิลปิน   ที่มาร้องเพลงในรายการกับไก่ แมลงสาบ แล้วเคยเห็นบนเวทีพันธมิตรหนึ่งครั้ง และได้ฟังผลงานเพลงชุดเกษตรโยธินชุด 1 และ 2 ของศิลปินคู่หูคู่ซี้ดนตรีที่อิสระ สุเวศน์+  ไก่  คุณไก่ เล่าเรื่องลุงสุเวศน์ให้ฟังอยู่บ้าง ว่าลุงสุเวศน์สนใจพระเครื่อง เคยเอาพระไปให้เข้ากรอบ  ทำงานเพลงร่วมกันยังไงบ้าง แต่นี่เป็นครั้งแรก ที่จะได้เจอตัวจริงของ "สุเวศน์ ภู่ระหงษ์"






            คุณไก่ ขับรถไปตามถนน ผ่านย่านตัวเมืองเก่าจันทบุรี ขับออกนอกเขตเทศบาล มาถึงถนนสุขุมวิท แยกแสลง ( แสลง อ.เมืองจันทบุรี จันทบุรี  ) ขับไปเรื่อยๆ เข้าหมู่บ้าน มาถึงบ้านหลังหนึ่ง ต้นไม้ร่มครึ้ม เห็นไกลๆแว๊บแรก ใช่เลย ลุงสุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ถือกีตาร์นั่งอยู่ที่โต๊ะในบริเวณบ้าน เดินลงจากรถเข้าไปสวัสดี ลุงสุเวศน์ต้อนรับด้วยอัธยาศัยอันดี บอกให้ทำตัวตามสบาย คุณไก่ เอาตะกร้าผลไม้มาวางใกล้ๆ บอก หยิบกินได้เลย เอาเปลือกทิ้งลงตะกร้านี่แหละ


            รอบๆตัวบ้าน ปลูกต้นไม้เยอะ กินได้หลายอย่าง ตัวบ้าน ลุงสุเวศน์ก็ลงมือต่อเติม ทำเองหลายอย่าง เพื่อความพอใจจะทำให้ตรงกับที่ต้องการจริงๆ บนผนังตรงที่ลุงสุเวศน์นั่งอยู่ มีแผ่นที่เขียนบทกวีด้วยลายมือแผ่นใหญ่ มีเนื้อเพลง มีกีตาร์วางอยู่ ลุงสุเวศน์บอกว่า  กำลังซ้อมเล่นกีตาร์  พอคุณไก่บอกว่า นายบอนยังไม่ได้กินข้าวเช้า ลุงสุเวศน์ก็เลยชวนทานข้าวด้วยกันเลย ขนน้ำพริกหลายถ้วย ครบรส ผัก ปลา เนื้อ สารพัด นั่งกินข้าวกัน 3 คนตอนนั้นเลย


            ทานข้าวเสร็จ 2 ศิลปินคู่หูคู่ซี้ ก็ช่วยกันแต่งเพลงที่จะนำไปร้องในช่วงบ่าย ที่ อ.แหลมสิงห์ จันทบุรี แต่งกันสดๆในตอนนั้น มีเอกสาร- ข้อมูลวางข้างๆ ลุงสุเวศน์ได้เขียนบทกวี ลงในเอกสารจดหมายข่าวแล้วหลายฉบับ มีผลงานเผยแพร่ทางอินเตอร์เนตด้วย นายบอนเลยจดที่อยู่เวบไซต์นั้นไว้


            ศูนย์ขจัดความยากจนและพัฒนาชนบทตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงภาคประชาชน จ.จันทบุรี
            ศูนย์ต่อสู้เพื่อเอาชนะความยากจนภาคประชาชนจังหวัดจันทบุรี (ชื่อในเวบ ศตจ.ปปช. จันทบุรี)
                  " ทุกปัญหาเราจะสู้ เคียงคู่ประชาชน"
            http://www.stj-public-chanthaburi.com/
                  

           




            ลุงสุเวศน์บอกว่า เป็นวิทยากร หลายที่ พอจะจดข้อมูลใส่สมุด ลุงสุเวศน์ก็เลยหยิบแผ่นกระดาษที่มีข้อมูล การศึกษา ประวัติ ผลงานมาให้นายบอนซะเลย แล้วหยิบแผ่นซีดีชุด พระภูมิพล ผลงานเพลงเทิดพระเกียรติ ที่ได้รับโล่ศิลปินดีเด่นจากสภาวัฒนธรรมมาให้อีกด้วย


           




            ข้อมูล ประวัติ และผลงานของ สุเวศน์ ภู่ระหงษ์

            

          

            วันที่เกิด 26 พฤศจิกายน พ.ศ.2487
            สถานที่เกิด ต.น้ำเต้า อ.มหาราช จ.พระนครศรีอยุธยา
            ที่อยู่ปัจจุบัน 6/1 หมู่ 2 ต.แสลง อ.เมือง จ.จันทบุรี 22000

            การศึกษา  - ชั้นประถมปีที่ 4 โรงเรียนวัดน้ำเต้า อ.มหาราช จ.พระนครศรีอยุธยา
                        - มัธยมปลาย จาก ศูนย์การศึกษานอกโรงเรียน (กศน.) อ.เมือง จ.จันทบุรี
                        - จบการอบรม วิทยากรกระบวนการ จาก สถาบันพัฒนาประชากร และสังคม CIVICNET

            ประวัติการทำงาน
                        -  ประธานสภาวัฒนธรรม ต.แสลง อ.เมือง จ.จันทบุรี
                        - อดีตประธานสหพันธ์วิทยุชุมชน ภาคตะวันออก ปี 2546
                        - ประธานวิทยุชุมชน จังหวัดจันทบุรี ปี 2545 - ปัจจุบัน
                        - รองประธานศิลปินพื้นบ้าน จังหวัดจันทบุรี
                        - กรรมการศูนย์ต่อสู้เอาชนะความยากจนภาคประชาชน จังหวัดจันทบุรี ฝ่ายสื่อ- วัฒนธรรม
                        - วิทยากร กองทุนหมู่บ้าน / การเมืองภาคพลเมือง / เอาชนะยาเสพติดอย่างยั่งยืน ปปส.

            ผลงาน    - ประพันธ์เพลง พระภูมิพล
                                              คืนชีวิตให้แผ่นดิน
                        - ร่วมประพันธ์เพลง "ชุดม้าก้านกล้วย" ชุดที่ 1 และ ชุดที่ 2
                        - ร่วมประพันธ์เพลงรณรงค์รับฟังความคิดเห็นจากประชาชน ให้กับสำนักนายก

            ปัจจุบัน   - ทำวงดนตรีเพื่อชีวิต วง "คู่หูคู่ซี้ดนตรีที่อิสระ" ร่วมกับ คุณวัลลพ พลเสน (ไก่ แมลงสาบ)
           
            เกียรติประวัติ
                        - ปี 2544 ได้รับโล่ ศิลปินดีเด่น จังหวัดจันทบุรี สาขาการแสดงขับร้อง และประพันธ์เพลง จากสภาวัฒนธรรมแห่งชาติ (ในผลงานเพลงชุดเทิดพระเกียรติ พระภูมิพล)
                        - ปี 2547 ได้รับโล่พระราชทานจาก สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี  จากมิวสิคเพลง "คืนชีวิตให้แผ่นดิน"
                        - ปี 2552 ร่วมผลิตผลงานเพลง "ชุดเกษตรโยธิน" ร่วมกับคุณวัลลพ พลเสน และนำมาสเตอร์เพลง "ชุดเกษตรโยธิน" ถวายแด่ สเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี 19 ต.ค.2552 ณ สวนสัตว์เปิดเขาเขียว อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี



                ++++++


            หลังจากทั้งคู่ช่วยกันแต่งเพลง "ตัดไฟแต่ต้นลม" จนเสร็จ คุณไก่ ก็ขอตัวออกไปที่พักในเมือง นายบอนรออยู่ที่บ้านลุงสุเวศน์ ท่านก็ได้เล่าเรื่องต่างๆให้ฟังหลายเรื่อง คุยเรื่องเพลงที่เขียน แล้วก็หยิบเนื้อเพลงเอามาร้องให้ฟังสดๆ โอกาสแบบนี้ หายาก เลยหยิบกล้องวิดีโอ บันทึกไว้ ลุงสุเวศน์เล่าถึงที่มาของการเขียนเพลงพลังใจ แล้วร้องให้ฟังแบบสดๆ


             * สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ กับ 3 บทเพลงที่ร้องให้ฟังที่บ้านกร-เพลง ที่ ต.แสลงพันธุ์ อ.เมือง จ.จันทบุรี เมื่อ 16 ส.ค.2553  คือ 1.พลังใจ 2. พลังชุมชน  3. สุเวศน์เอ๋ยปลงรึยัง พร้อมกับเล่าเกร็ดที่มาของการแต่งเพลงแต่ละเพลงอีกด้วย




  
            เพลงพลังใจ เพลงที่เขียนเพื่อช่วยให้เกิดความรู้สึกด้านบวกกับทุกๆคน

            เนื้อร้อง- เพลงพลังใจ
            "ช่วยเป็นกำลังใจ มอบใจให้แก่กัน ผูกใจให้สัมพันธ์
            รักกันตลอดไป จะไม่หนีไปไหน ร่วมใจไปด้วยกัน

            จะเดินบนเส้นทาง สรรสร้างในสิ่งดี จะนานซักกี่ปี
            เรานี้จะร่วมกัน ร่วมกันคิดร่วมกันฝัน ให้วันเป็นของเรา

            หากขาดกำลังใจ แม้ใครเพียงสักคน พวกเราจะนำคน
            ช่วยกันช่วยแบ่งเบา จะเติม เติมให้กับเขา แม้เราจะเหนื่อยล้า

            พวกเราจะก้าวไป ก้าวไปบนเส้นทาง ที่ใจมีพลัง
            แม้ทางจะสุดตา จะเรียกร้องจะมองหา หาความยุติธรรม

            จับมือกันหรือยัง  สัญญากันให้ดี ห่วงใยกันซักที
            วลีที่กล่าวนำ จะจารึกและจดจำ น้ำคำที่เอ่ยมา"


            ฟังลุงสุเวศน์ร้องสดๆแล้ว เกิดความรู้สึกที่อบอุ่น จริงใจ แม้จะเล่นดนตรีให้จังหวะอย่างง่ายๆ แต่ความหมายอบอุ่น จริงใจเหลือเกิน


            ต่อเนื่องกับเพลง พลังชุมชน  ซึ่งเป็นเพลงที่แต่งขึ้นสดๆ เมื่อเพลงที่มีคนแต่งมา ใช้ไม่ได้  อย่างที่คุณลุงเล่าในวิดีโอ เลยต้องแต่งเพลงนี้ขึ้น

            เนื้อร้องดังนี้           

            " พลังชุมชน พลังของแผ่นดิน  
            ปกป้องท้องถิ่น แผ่นดินที่เป็นของไทย
            ข้าคือเจ้าของ กู่ร้องให้มันก้องไกล
            ใครจะมาหยิบเอาไป เรายอมไม่ได้แน่นอน

            กู่ร้องก้องดัง ให้ฟังกันทั่วไทย
            สิทธิเสรี อยู่ไหน เปิดใจให้เห็นกันก่อน
            แม้คลื่นความถี่จะมีกันซักกี่ตอน
            ทั้งที่ชุมชนเดือดร้อน.... กันอยู่ร่ำไป

            สงสารคนจน เป็นคนบ้านนอกคอกนา
            ไม่มีแม้แต่เวลา ที่จะมาแบ่งสรรปันให้
            ถูกกีด ถูกกัน โธ่เอ๋ย ไม่มีน้ำใจ............"


            และมาถึงเพลง "สุเวศน์เอ๋ยปลงรึยัง" เพลงที่ลุงสุเวศน์ แต่งในขณะที่รอคุณไก่ แมลงสาบ ที่โรงแรมเจริญรัตน์ ชลบุรี รอนานกว่าชั่วโมงแล้ว ไม่มาสักที ระหว่างที่ยืนรอที่ตู้โทรศัพท์ ก็แต่งเพลงนี้ออกมา

           
            "สุเวศน์เอ๋ย สุเวศน์เอ๋ย  สุเวศน์เอ๋ย  สุเวศน์เอ๋ย  ปลงรึยัง
        ร้องเพลงมาตั้งแต่หนุ่มยันแก่  ร้องจนย่ำแย่ละก็ไม่เห็นจะดัง
            ขึ้นรถลงเรือไปเหนือล่องใต้  ไปไหนก็ไปเพราะอยากจะดัง
        บางครั้ง ท้องหิว ใส้กิ่วหัวโต    โซซัดเซโซ โถอนิจจัง...."
      

            นั่นคือ เนื้อร้องบางส่วน เข้าไปฟังในวิดีโอแบบเต็มๆ จะเข้าใจถึง ชีวิตของศิลปินคนนี้ในช่วงเวลาที่แต่งเพลง แถมยังแฝงปรัชญาชีวิตที่ค้นพบ







            เพลง อยู่ดีวิถีไทย ในวิดีโอนี้
            " อยู่ดีกินดี นำวิถีแบบไทยไทย ปู่ย่าตายายสอนเราไว้แต่นมนาน
            เครื่องบ้าน อาหารไทย สืบสานไว้เถิดลูกหลาน
            เรียบง่ายไม่ฟุ้งซ่าน มาตรฐานคนไทย

            คิดดีทำดี อยู่อย่างคนมีน้ำใจ คนดีคิดแก้ไข ไม่ทำร้ายใจเบิกบาน
            สังคมจะดีได้ เรื่องน้ำใจซิสำคัญ มุ่งหมายใจประสาน เผื่อแผ่กันเถิดคนไทย

            รักษาขวานทอง อย่าให้ต้องบุบสลาย
            นำชาติสู่เส้นชัย ด้วยหัวใจไทยทั้งผอง
            เพื่อชาติเพื่อแผ่นดิน เพื่อทรัพย์สินแผ่นดินทอง
            เหนือใต้อีสานพี่น้อง ตก ออก ต้องปรองดองกัน"                       







            เพลงปี ๒๔๗๕ ไทยได้ประชาธิปไตย

            "ประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่า ปี๒๔๗๕ ไทยได้ประชาธิปไตย
            พระปกเกล้าทรงประทาน ให้คนไทย ๗๘ปีผ่านไป สำนึกคนไทยไฉนกัน
           
            ประวัติศาสตร์ อาจให้เรารู้ได้  เรื่องประชาธิปไตย หดหายหรือเบ่งบาน
            หนทางแม้ยาวไกล ก้าวไปเพื่อค้นหา สันติภาพนำสู่ประชา
            เพื่อวันข้างหน้า เพื่อลูกหลานไทย
           
            ประวัติศาตร์ก็คือตำราเล่มหนึ่ง อ่านให้ลึกซึ้ง จิตเป็นกลางไม่ว่าข้างไหน
            เคารพความคิดที่ต่างจิตต่างใจ ร่วมสร้างประชาธิปไตยให้สดใสในขวานทอง"

            การเขียนเพลงของลุงสุเวศน์ ไม่ได้เขียนเพื่อขาย แต่เป็นการเขียนเพื่อบันทึกเรื่องราวเอาไว้


            เพลง เด็กเอ๋ย เด็กน้อย ...เพลงนี้ ลุงสุเวศน์บอกว่า นำไปใช้ร้องตอนเป็นวิทยากร อบรมเด็กนักเรียนชั้น ป.1 - ป.5 ทำเอาเด็กๆร้องไห้น้ำตาไหล และลุงสุเวศน์ ยังมีแนวคิดที่จะขยายผลต่อไป โดยจะทำงานเพื่อสร้างสำนึก เพื่อให้สังคมดีขึ้น ซึ่งคงได้ฟังแนวคิดดีๆ จากในวิดีโอ


            หลังจากเล่าถึงบทเพลงนี้แล้ว ลุงสุเวศน์เล่าเรื่อง การสอนให้คนร้องเพลง ถ้าจะร้องเพลงให้ดีต้องร้องเสภาให้เป็น ว่าแล้ว ลุงสุเวศน์ก็ร้องเสภา บูชาครูให้ฟัง หลังจากเพลง เด็กเอ๋ย เด็กน้อย

            ".เอย................... สิบนิ้วน้อมพนม ก้มเกศา
            กราบเท้าพระครูบา ท่านทั้งหลาย  ผู้ประสิทธิ์วิชาศิลปะไทย
            ทั้งสืบทอด ทำนองไทย กลเม็ดเด็ดพรายให้พร้อมสรรพ
            ส่งและรับลีลา ให้แตกฉาน  ศิษย์รำลึกถึงพระคุณ ครูอาจารย์
            ก่อนที่จะเริ่มงาน..การแสดง.."


            ลุงสุเวศน์ ร้องเสภา ได้ไพเราะมากๆ  แล้วแนะนำ การใช้เสียงร้องที่มีชีวิตชีวา กับคำ "เจ้านกน้อย" ร้องสดๆ ระหว่าง การร้องเพลงธรรมดา เทียบกับการ ร้องเสภา ซึ่งให้ความรู้สึกที่มีชีวิตชีวามากกว่า..เรียกว่า สอนกันสดๆ ผ่านวิดีโอนี้กันเลย


            เดิม ลุงสุเวศน์ เป็นคนอยุธยา ได้พื้นฐานการขับร้องเพลง และแต่งเพลงมาจากที่นั่น ช่วงหนึ่งของชีวิต ได้ทำวงดนตรีลูกทุ่ง แต่เมื่อ 9 สค.2513 ก็ย้ายมาอยู่ที่จันทบุรี ซึ่งลุงสุเวศน์เล่าให้ฟังในวิดีโออย่างสนุกมากๆ

            ช่วงที่เรียน กศน. หลายวิชา ครูผู้สอนให้ ลุงสุเวศน์ขึ้นบรรยายแทน มี คำถามว่า ลุงสุเวศน์ ทำไมถึงเขียนกลอนเร็ว ตรงประเด็นมากๆ มีการเตรียมตัวยังไงซึ่งลุงสุเวศน์ ตอบอย่างตรงไปตรงมา แต่หลายคนทึ่ง อย่างที่ได้ยินในวิดีโอ  เรื่องการทำงานเพลง ในอัลบั้มชุด วิทยุชุมชน เมื่อคิดประเด็นได้ ลุงสุเวศน์แต่งเพลงทั้งอัลบั้ม (10 เพลง) ใช้เวลา 3 ชั่วโมง เสร็จทั้งอัลบั้ม ซึ่งถ้าดูเนื้อเพลงที่ผ่านมา บางเพลง ไม่น่าจะแต่งออกมาได้ เพราะมีคำยาก สำหรับการเป็นคำสัมผัสในเนื้อเพลง แต่ลุงุเวศน์บอกว่า "ต้องแต่งให้ได้ ยิ่งถ้าเป็นชื่อสถานที่ ถึงคำนั้นจะไม่สัมผัสในกลอนแปด หาคำเชื่อมยาก เชื่อมสัมผัสไม่ได้ ก็ต้องพยายามแต่ง จะหนีคำนั้นไม่ได้ ถ้าหนีก็จะต้องหนีตลอดชีวิต"




           มาถึงวิดีโอช่วงนี้ ลุงสุเวศน์จะเล่าประสบการณ์ชีวิต เกร็ดความรู้จากประสบการณ์ต่างๆ

            - เล่าเรื่องตอนเปิดมหาวิทยาลัยชีวิต เข้าไปสมัครเรียน เพื่อจะได้รู้จักการถ่ายทอดความรู้อย่างเป็นระบบ พอเข้าไป ยังไม่ทันได้เรียน บรรดาครูอาจารย์เห็น ก็บอกว่าได้อาจารย์อีกคนแล้ว ให้เป็นอาจารย์สอนด้านวัฒนธรรม
            - รู้แต่ความรู้ไม่เป็นระบบ ลุงสุเวศน์เลยคิดจะไปเรียน
            - ให้คาถาที่จะทำให้เรียนเก่ง
            - นักศึกษาปริญญาโทนิเทศศาสตร์ ทำเพลงออกมา 1 อัลบั้ม ใช้งบประมาณเท่าไหร่
            - คำแนะนำ อย่าเขียนคำง่ายๆให้เป็นกวี แต่เพลงควรต้องเป็นกวี


            ว่าแล้ว ลุงสุเวศน์ ก็หยิบยก บทกวีที่แต่งให้กับ  ชาว จ.ตราด ที่มี ตัว "ต" ที่ดูคล้ายกับ จะเขียนยาก แต่งยาก ลุงสุเวศน์ เลยเขียนบทกวีออกมาซะเลย ขอหยิบยกจากในวิดีโอออกมาบันทึกไว้ ดังนี้

                ....พี่น้องเมืองตราดโปรดฟังผมต่อ
            เมืองตราดเจอตอ จะต่อต้านไหม
            ไอ้ตอที่ว่า ฟังแล้วน่าตกใจ
            มันเป็นตอตาย โหดร้ายจริงๆ

                เรามีศาสตรา คือกีตาร์ต่อต้าน
            ไม่ใช่ตอตาล เป็นแค่หญ้าต้อยติ่ง
            คนตราด สู้ตาย ทั้งชายและหญิง
            คนตราด คนจริง ไม่ทอดทิ้งกัน
                เรามิใช่ตื่นตูม เรามิใช่ ตุ่มแตก
            คนตราด ขอแลก คนตราดขอห้าม
            ไตร่ตรองเตรียมตัว แล้วจะติดตาม
            ตักเตือน อย่าทำ นำไฟฟ้านิวเคลียร์

                เข้ามาเมืองตราด เรามิอาจรับได้
            เตือนเป็นครั้งสุดท้าย ถอยไป หยุดเสีย
            คนตราด ไม่เอาโรงไฟฟ้านิวเคลียร์
            จะต่ำต้อยต่ำเตี้ย เราก็จะไล่ตำ
                ออกไป ออกไป ออกไป ไอ้ตู้
            เพราะเอ็งก็รู้อยู่ อย่ามาตู้ตาต่ำ
            สิ่งที่เป็นพิษภัยจำไว้ อย่าทำ
            ตักเตือน ตอกย้ำ นำนิวเคลียร์ออกไป
            (สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ : ประพันธ์)

                หลังจากพูดถึงบทกวีนี้ให้ฟังแล้ว ลุงสุเวศน์ก็พูดถึง

            - สอนวิธีเขียนเพลง การปูทาง นำทางเข้าสู่เนื้อหา และการใช้คำ
            - เล่าเรื่องนักปราชญ์นักพูด ที่มีคนมาขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์ แต่ไม่รับ คนนั้นเลยติดตามไปทุกจังหวัด จนในที่สุด หยิบยกคำสอนที่มีคุณค่าที่สุดในการแสวงหาความรู้ (ฟังกันชัดๆในวิดีโอ)
            - "เห็นเขียนบทกลอนเก่ง อยากเก่ง ก็ต้องหาคนเขียนกลอนเก่ง แล้วต้องไปหาอีก ถ้ามีความตั้งใจสูง จะพบกับความสำเร็จทุกคน"
            -  ทุนที่สำคัญที่สุด คือ ทุนที่สมองกับหัวใจ
            - ถ้ามีใครบอกว่า เริ่มต้นที่ศูนย์ นั่นคือ คนที่โง่ที่สุดในโลก ความจริง ไม่ใช่หมายถึงงบประมาณนะ ยกตัวอย่างถ้าอยากเป็นนักจัดรายการวิทยุ คุณมีวิทยุฟังทุกวันเลย เธอฟังกรมประชาสัมพันธ์สิ รู้ใช่มั้ยว่า ใบอนุญาติต้องออกมาจากกรมประชาสัมพันธ์ เธอฟังเค้าพูด เพราะคนเหล่านั้น เป็นคนที่ได้รับใบอนุญาติทุกคน แล้วก้เริ่มพูดตามเค้า....วันนี้เวลา 10.30 น. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จไปที่.......   จำคำพูดเค้า วรรคตรงไหนอย่างไร เสียงหนักเบายังไง เอาเทปแกะคำพูดแล้วก็อ่านตามเค้า พูดถึงพระเทพยังไง องค์ไหนยังไง เอามาหมด ต้องทำอย่างนั้น ถ้าสนใจศึกษาค้นคว้า...


            หลังจากพูดมาถึงตรงนี้ ก็ใกล้จะถึงเวลา 12.00 น. ลุงสุเวศน์เลยให้นายบอนไปอาบน้ำ หาผ้าขาวม้ามาให้ และให้คุณแม่บ้าน (คุณกร) ไปซื้อกาแฟเย็น โอเลี้ยงมา 2 กระติก ราวเที่ยงครึ่ง คุณไก่ก็กลับเข้ามา คุณซันตามมาด้วย พอจอดรถแล้วก็ขนถุงเสื้อผ้าที่ซื้อมาลงจากรถ คุณซันซื้อเสื้อผ้าจะเอาไปขายในร้าน บ้านศิลปะ ดนตรี กวีประชาชน แต่ทว่าช่วงนี้เดินสายรับงานตลอด ตั้งแต่เจอกันครั้งก่อนเมื่อ 2 ส.ค.2553 คุณซันกะคุณไก่ ยังไม่ได้กลับบ้านที่พัทยาเลย จาก กทม.ไปงานที่สระบุรี- เชียงราย- ตราด - จันทบุรีจนถึงวันนี้ แต่หลังจากเสร็จงานที่เวที อ.แหลมสิงห์ จะกลับไปนอนที่พัทยา ก่อนจะเดินทางไปที่พิษณุโลกต่อไป


            เหตุการณ์หลังจากนั้น
            - แวะไปที่ห้องอัดเสียงของคุณธนกร ศรีวรนันท์ ไปเอาสปอร์ตแนะนำตัว และฟังเพลงหาเสียงเลือกตั้งท้องถิ่น ที่แต่งขึ้น
            - ขึ้นเวที แสดงดนตรี ร่วมคัดค้านการก่อสร้างโรงงานอุตสาหกรรมถลุงเหล็ก ที่ อบต.หนองชิ่ม อ.แหลมสิงห์ จ.จันทบุรี


            เวทีเลิกตอน 2 ทุ่ม ก่อน จะออกจากบริเวณงาน คุณลุงสุเวศน์ และคุณไก่ ได้มีโอกาสพูดคุยทักทายกับ นายก อบต.หนองชิ่ม และลุงสุเวศน์ได้มอบซีดี ชุด พระภูมิพล ให้นายก อบต.ไว้ด้วย หลังจากนั้น คุณไก่ ก็พาทีมงานไปแวะกินก๋วยเตี๋ยวเป็นอาหารมื้อเย็น ที่ร้านแถวสี่แยกสำนักงานเทศบาลตำบลพลิ้ว ก่อนที่จะแยกย้ายกับนักดนตรีที่นั้น แล้วแวะมาที่บ้านลุงสุเวศน์ เก็บกระเป๋าแล้ว เดินทางกลับมาพัทยา ถึงตอนตี  1

        "ฝันร้ายที่อันดามัน อยากให้ฝันนั้นไม่เป็นจริง
ทุกอย่างกลับคืนมาทุกสิ่ง ความจริงมันโหดร้ายเกินไป

ต่อไปนี้ขอให้ฝันดี  ฝันดีเถิดพี่น้องชาวภาคใต้
เรื่องอดีตล่ะขอให้มันผ่านไป  จงสดใสมีสุขกันทุกคน..."






            นี่คือ ผลงานเพลง ฝันร้ายที่อันดามัน ที่สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ขับร้องไว้ในอัลบั้ม รวมพลคนอาสา ธารรัก ธารน้ำใจ สู่ไทยอันดามัน เป็นอัลบั้มชุดพิเศษที่รวมใจเหล่าศิลปินเพื่อชีวิต และศิลปินอิสระ ร่วมกันทำผลงานเพลง เพื่อหารายได้ช่วยเหลือพี่น้องชาวไทยที่ประสบธรณีพิบัติภัย สึนามิ เมื่อ 26 ธันวาคม 2547

               ธารรัก ธารน้ำใจ สู่ไทยอันดามัน ต่างคนต่างมา แต่ทุกคนหัวใจเดียวกัน งานชุดนี้จึงเกิด คมความคิดของศิลปิน เพลงเพื่อชีวิต ออกทุนทำกันเองแต่ไม่ขายเอง เพลงเหล่านี้รวบรวมเป็นชุดรวม 4 แผ่น จำหน่ายเพื่อการระดมทุนจัดตั้ง “ กองทุนอาสาสมัครเพื่อเพื่อนมนุษย์ ” ทำออกมาแค่ 1000 ชุด ราคาชุดละ 500 บาท โดยศิลปินได้จัดการแสดงกันในวันที่ 27 มีนาคม 2548 เป็นงานประวัติศาสตร์อีกชุดที่น่าฟัง น่าสะสม

    * ผมก็เป็นคนไทย   สัญชาิติไทย    
และรักความเป็นไทย รักท้องถิ่น
แต่ชีวิต ไม่เคยมี แม้ที่ดิน
ที่จะทำกิน ก็ไม่มี

     * ยิ่งอยู่ เหมือนยิ่งคับแค้น
มันเจ็บแสบ ที่สุด ขณะนี้
ถิ่นที่เคย วิ่งเล่น มานานปี
กลายเป็นพื้นที่ของนายทุน

    * เขาล้อมรั้ว ปิดป้ายห้ามเข้า
คนที่มาห้ามเรา หน้าไม่คุ้น
คนมีสี ก็เป็นใจ ให้นายทุน
ไม่อบอุ่น เหมือนเก่า เศร้าหัวใจ

            สุเวศน์ ภู่ระหงษ์
            5 พฤษภาคม 2554

            บทกวีที่เขียนสะท้อนชีวิตของผู้ด้อยโอกาสในสังคมไทย ที่ไม่มีที่ดินทำกิน ปักหลักอาศัยอยู่ในพื้นที่ในหมู่บ้าน แล้ววันหนึ่ง พื้นที่ที่เคยใช้ชีวิตอยู่ ถูกยึดครองไปเป็นของนายทุน คนธรรมดา ผู้ด้อยโอกาสในสังคม ได้แต่มองสิ่งที่เิกิดขึ้นโดยไม่สามารถทำอะไรได้ ได้แต่เศร้าหัวใจ และบอกเล่าเรื่องราว และความรู้ึสึกที่เกิดขึ้น จนถูกถ่ายทอดผ่านบทกวี "ผมก็เป็นคนไทย" ชิ้นนี้....

          ภาพวาดเล็กๆ ที่ติดตรงมุมขวาด้านบนของเวบแห่งนี้ เ็ป็นเหมือนดังโลโก้ ซึ่งภาพนี้ มีที่มา และมีความหมาย เป็นภาพที่วาดเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2554 โดย โจ เทพประสิทธิ์ รัตนะเรืองโชติ

          สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ได้พบกับ โจ เทพประสิทธิ์ รัตนะเรืองโชติ ในงานเปิดตลาดนัด 4 ภาคที่พัทยา เมื่อ 25 ก.พ.2554 ได้เห็นฝีมือการวาดภาพเหมือน หลังจากที่ได้สนทนาพูดคุยกันในช่วงหลังเลิกงานวันนั้น ช่วงสายวันที่ 26 ก.พ.2554 สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ได้บอกให้โจ เทพประสิทธิ์ รัตนะเรืองโชติ วาดภาพเหมือนให้ ซึ่งใช้เวลาวาดไม่นานก็ได้ภาพนี้ออกมา










          สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ คิดที่จะนำภาพนี้ไปใช้ประโยชน์หลายอย่าง เช่น ทำปกอัลบั้ม และใช้ในงานอื่นๆตามโอกาส แต่อยากให้วาดกีตาร์ให้สมบูรณ์ ซึ่งในวันนี้ ภาพนี้ติดไว้ที่ประตูบ้าน ที่ ต.แสลง อ.เมือง จันทบุีรี และเขียนข้อความกำกับไว้ด้วย









บันทึกเรื่องราว ที่มาของภาพนี้ ในเวบกลุ่มศิลปะ ดนตรี กวีประชาชน
โจ เทพประสิทธิ์ รัตนะเรืองโชติ กับการวาดภาพเหมือนสุเวศน์ ภู่ระหงษ์

      "โรงงาน โรงงานเราไม่เอา เราไม่เอา เราไม่เอาโรงงาน
ออกไปเราไม่ต้องการ เราไม่เอาโรงงานอุตสาหกรรม

      เมืองจันท์นั้นเป็นสีเขียว หนึ่งเดียวที่ประกาศเป็นประจำ
จะไม่ยอมให้ใครมากระทำ จะไม่ยอม จะตอกย้ำว่าเราไม่เอาโรงงาน.."




           ท่ามกลางการพัฒนาเศรษฐกิจที่กำัลังเติบโตในหลายพื้นที่ มีการสร้างโรงงานอุตสหากรรมเิกิดขึ้นมากมาย หลายโรงงาน เกิดผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อม และผลเสียต่างๆมากมาย จนทำให้เกิดการต่อต้านการสร้างโรงงานอุตสหากรรมในหลายพื้นที่ ที่จันทบุรีก็เช่นกัน ทำให้ชาวบ้าน คนในท้องถิ่นที่มองเห็นถึงผลเสียที่จะเกิดขึ้นในท้องถิ่น ได้รวมตัวออกมาคัดค้านการก่อสร้างโรงงานอุตสาหกรรมาอย่างต่อเนื่อง

          ในส่วนของศิลปินที่สร้างงานเพลง อย่าง สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ได้เขียนเพลง "ไม่เอาโรงงาน" และได้ขับร้องเพลงนี้อีกด้วย กับเนื้อหาและน้ำเสียงที่มีความชัดเจน ดุดัน ไม่ยอมรับโรงงานอุตสหากรรมที่จะเข้ามาในพื้นที่ เพลงนี้จึงเป็นเพลงหนึ่งที่รณรงค์การคัดค้านการสร้างโรงงานอุตสาหกรรมในช่วงเวลานั้น

           แต่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปี โครงการก่อสร้างโรงงานอุตสาหกรรมในหลายพื้นที่ยังคงเกิดขึ้นอยู่อย่างต่อเนื่อง ชาวบ้านในหลายพื้นที่หลายจังหวัด ออกมารวมตัวคัดค้านอย่างเต็มที่ มีทั้งสำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง  ขอเป็นกำลังใจให้ชาวบ้านที่ต่อสู้ด้วยความบริสุทธิ์ทุกกลุ่มทุกคน

++++++++++++++
       กลุ่มดินรักษ์ฟ้า (DinRakFah) http://www.facebook.com/DinRakFah ซึ่งเป็นการรวมตัวของบุคคลที่มีความจงรักภักดีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ ได้นำเสนอข้อมูล รูปภาพ ข่าวสารที่ส่งเสริมให้คนไทยรัก และเทิดทูนในหลวง รวมทั้งได้ยกย่องบุคคลที่แสดงความจงรักภักดีในรูปแบบต่างๆ โดยนำเสนอข้อมูลส่วนใหญ่ผ่านทางหน้าเพจ facebook ของกลุ่มดินรักษ์้ฟ้ามาอย่างสม่ำเสมอ

           ทางกลุ่มดินรักษ์ได้คัดเลือกภาพถ่ายของคุณลุงสุเวศน์ ภู่ระหงษ์ นำเสนอในหัวข้อ "เรารู้จัก และเราชื่นชม" ตั้งแต่ช่วงวันที่ 11 พ.ค.2554 ที่ผ่านมาทางหน้า facebook ของกลุ่ม มีสมาชิกใน facebook เข้ามาร่วมชื่นชม ยกย่องหลายคน

            คุณลุง "สุเวศน์ ภู่ระหงษ์" ได้รับหนังสือ 3 เล่มจากคุณ "คัทรียา อัตถากร" ซึ่งทั้ง 3 เล่ม ได้แก่ หนังสือ ราชาศัพท์-ที่มา ความหมาย การใช้ที่ถูกต้อง และพระราชพิธีอันสำคัญต่างๆ โดย ประเทือง โพธิ์ชะออน รวบรวมแลเะเรียบเรียง และอีก 2 เล่มเป็นหนังสือของ อ.สุเทพ อัตถากร คือ "ทำใจสบายหายเครียด" กับ "Lord of Justice ลอร์ด ออฟ จัสทิซ - เปาบุ้นจิ้น ซุนยัดเซ็น ถั่ง ชีวิต-ปรัชญา-การเมือง เมื่อได้รับและพลิกดูอยู่ครู่หนึ่ง คุณลุงสุเวศน์ ก็กล่าวเปิดใจถึงหนังสือที่ได้รับ และการนำหนังสือไปใช้ประโยชน์ทันที





           และยังไดู้พูดถึง อ.สุเทพ อัตถากรในช่วงหนึ่งว่า

           "...... ท่านอยู่ในลักษณะที่สบายแต่เข้าใจเรื่องความลำบากได้ลึกซึ้งมาก ผมบอกตรงๆว่ายังไม่รู้จักท่านเท่าไหร่ แต่จะอ่านหนังสือของท่าน เพื่ือศึกษาท่านก่อน.................... ....... ขออนุญาติเอา บทความ เนื้อความบางตอน....ไปทำเป็นบทเพลงบ้าง..."


            "............... ต้องขอบคุณมากเลย สำหรับหนังสือที่มีคุณค่า คนที่คิดอะไรตรงๆกันนี่ ผมเต็มใจที่จะเขียนให้ จะเขียนแบบตั้งใจ คิดว่าจะให้ทันที่กำหนด ที่ต้องการ ก็..ด้วยความจริงใจครับ..."


             ชมภาพและคำพูดทั้งหมด แบบเต็มๆได้จากวิดีโอนี้

            ในระหว่างชมวิดีโอที่คุณคัทรียา อัตถากรอธิบายความหมายของ 11 ภาพในหลวง มาจนถึงภาพสุดท้าย คุณคัทรียา ได้พูดฝากถึงคุณลุงสุเวศน์ กับการมอบบทสวดมนต์ถวายในหลวง เพื่อให้ท่านทรงหายประชวรเ็ร็วๆ

            ".....เชื่อว่า ด้วยพลังศรัทธาจะทำให้ทรงหายประชวร.."

            คุณลุงสุเวศน์ พูดตอบคุณคัทรียา ทันทีี่ที่ดูวิดีโอจบ
            " ทุกวันพระ จะสวดอิติปิโส 108 จบเมื่อได้บทสวดนี้แล้ว เป็นประโยชน์มากๆ "                         
             แล้วกล่าวถึงการนำบทสวดนี้ไปเผยแพร่ในบทบาทของการทำหน้าที่สื่อภาคประชาชน จะนำไปเผยแพร่ในเรือนจำ และอีกหลายกิจกรรมด้วย


           ชมภาพและคำพูดทั้งหมด แบบเต็มๆได้จากวิดีโอนี้