ฟ้องจันทร์ - เมื่อปีก่อนที่ท่านเสด็จ แล้วแอนไปไม่ทัน แอนก็อยู่ กทม 9 โมงกว่าๆแล้ว เราไม่สามารถไป ณ จุดที่ต้องไปได้ ปีนี้ เมื่อทราบว่า ท่านจะเสด็จเหมือนคราวโน้น เราก็ตั้งใจเลยว่า จะรอรับเสด็จ เลือกที่จะรอรับเสด็จที่ศิริราช เพราะอยากเห็นพระองค์ท่าน
สุเวศน์ - ได้เห็นชัดมั้ย เห็นใกล้มั้ย

ฟ้องจันทร์ - แอนถือว่า ไม่ใกล้เท่าไหร่ แต่เห็นค่ะ ถือว่าเห็นชัดเลยล่ะค่ะ
สุเวศน์ - เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยหรือเปล่าครับ

ฟ้องจันทร์ - ครั้งแรกค่ะ ถ้าแบบนี้นะคะ ชัดๆนะคะ เพราะทุกครั้งท่านเสด็จทางเชียงใหม่ ก็จะเห็นแบบรถ ฟิ้วววว เลี้ยวแบบ หันตามไม่ทัน แบบ ฟิ้วววววไปเลย
สุเวศน์ - ฟังเสียงดูแล้ว ไม่น่าจะต่ำกว่า 80 กม/ ชม

ฟ้องจันทร์ - ๕๕๕๕๕ เราหันปุ๊บเดียวน่ะ
สุเวศน์ - เอางี้ ถือว่าใกล้ชิด อยากให้เล่าบรรยากาศตั้งแต่มาถึง คงไม่ใช่มาถึงแล้วรับเสด็จเลย คงต้องใช้เวลาพอสมควร

ฟ้องจันทร์ - คือ บางคนอาจจะไปที่ลานพระรูป บางคนอาจจะมาที่ศิริราช แอนเชื่อว่าจะต้องมีคนไปจองพื้นที่ก่อนล่วงหน้า แอนก็เลยไปบ้าง ก็วางแผนรูปแบบการเดินทาง จะขึ้นจากโชคชัย 4 ไปศิริราช จะขึ้นสายอะไรไปยังไง

ฟ้องจันทร์ - พอได้ที่หน้าลิฟต์แล้ว ทุกคนคิดว่า ได้ที่ดีมาก แต่เจอเจ้าถิ่น คือ ป้าๆที่มาประจำ เราไปนั่ง ตอนแรกก้ไม่รู้เรื่อง จนไปเจอเจ้าถิ่นจริงๆ แต่ก็ด้วยความที่แอนไม่ซีเรียส คือ ไปทักทาย ตีสนิท นั่งอยู่ได้ประมาณเกือบเย็น ปริมาณคนที่มามากขึ้น และมีการกักพื้นที่ให้ได้อยู่ได้แค่ไหน
แอนก็ย้ายที่เลย ไปอยู่ตรงปลายถนนที่เป็นทางลาดพระบาท เป็นมุมที่รถเลี้ยว ยังไงก็เห็นเพราะรถจะเคลื่อนช้าๆ อาจจะไม่เห็นทั้งตัว แต่ความสบายใจได้เยอะกว่า....เพราะไม่กดดัน ไม่ต้องอยู่ในสถานะที่กดดันมาก เห็นทั้งความเวทนา ความเห็นแก่ตัว ยิ่งใกล้เช้า ๕ ธค คนเยอะมาก จนข้างในเข้าไม่ได้ จนมาอยู่ตรงท้ายถนนที่แอนอยู่ คนที่หาที่นั่งไม่ได้ ก็จะยืน หลายคนจะมีอารมณ์ ทำไมมาทีหลังถึงมาทำอย่างนี้
เริ่มมีน้ำเสียง ความก้าวร้าว ทะเลาะกันเพื่อหาพื้นที่ แอน บอก พี่ ส่วนตัวแอนนะ แอนนั่งที่ที่ดีที่สุดมาแล้ว ถ้ามันได้แล้วไม่มีความสุข ก็ปล่อยให้คนอื่นไป อย่าคิดว่าเราไม่เห็น ให้คิดว่าเราเห็นเหมือนกันหมด เราจะเห็นมากหรือเห็นน้อย ก็เห็นอยู่ดีนั่นล่ะ แต่เราไม่อยากเห็นภาพ ที่เราต้องมาทะเลาะกันน่ะ ถ้าพระองค์ท่านรู้ แม้แต่การเฝ้าพระองค์ยังมีเรื่องทะเลาะกัน......??
แอนเห็นผู้คนแล้วได้สัจธรรม ถ้าเรารู้จักพอเพียง พอใจ พอดี เราจะไม่โลภที่จะต้องเห็นชัดๆ เราจะไม่โลภที่จะต้องนั่งหน้าสุด......

....เราก็นั่งคิดถึง พระมหาชนก ท่านว่ายน้ำตั้งหลายวันหลายคืน แต่เราแค่คืนเดียวยังทรมานใจขนาดนี้เลย แล้วก็คิดถึงเรื่องต้นมะม่วง 2 ต้น ในเรื่องพระมหาชนกเหมือนกัน เหมือนมะม่วง 2 ต้น เนี่ย มันก็เหมือนกัน แต่ความอร่อยมันต่างกันนิดเดียว
แต่ปรากฏว่าพอคนรู้ว่า ต้นนี้อร่อยที่สุด ทุกคนก็รุมทึ้งจนต้นมะม่วงนั้นตาย .....แอนรู้สึกว่า ต้นมะม่วงเหมือนกัน จะอร่อยน้อยอร่อยมาก ก็ต้นมะม่วงใช่มั้ยล่ะ เนี่ยที่แอนได้อย่างจังๆตรงนั้น ............

ติดตามฟังต่อ ในรายการรักพ่อ

พบกับสารคดีพระเมตตาดั่งสายธาร ตอน โปรตีนแห่งขุนเขา, ต้นไม้ของพระราชินี, เสภาพระภูมินทร์,
พบกับประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิตในการไปเฝ้ารอรับเสด็จในหลวง เมื่อ ๔-๕ ธ.ค. ๒๕๕๕ ของคุณแอน ฟ้องจันทร์ ที่โรงพยาบาลศิริราช