         ในปี 2541 เคยมีวัฒนธรรมอย่างหนึ่ง ที่ไปสวดมนต์ตามบ้าน โดยพระ และหลายๆคนได้เดินทางไปตามบ้านหลังต่างๆ ในตำบลแสลง ตั้งแต่หมู่ที่ 1 -2 -3 ในครั้งนั้น สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ได้ร่วมกิจกรรมนี้ด้วย

         การไปสวดมนต์ในครั้งนั้น ได้มีการบอกกับเจ้าของบ้านว่า ไม่ต้องเตรียมกับข้าวมาเลี้ยง ไม่อยากไปรบกวนและสร้างความเดือดร้อนให้ใคร เนื่องจากบางบ้าน มีฐานะยากจน ลำบากในการหากับข้าวมาเลี้ยงต้อนรับ แต่หลายบ้าน มักจะเตรียมสำรับอาหารไว้เลี้ยงผู้มาเยือนตามธรรมเนียม

       การไปสวดมนต์ตามบ้านเป็นการนำธรรมะเข้าสู่ครัวเรือน น่าเสียดายที่กิจกรรมดีๆเช่นนี้ ไ่ม่มีการสืบทอดต่อมาในปัจจุบัน