ลุงสุเวศน์ - .....ผมนั่งมองโลก ติดตามสถานการณ์ต่างๆด้วยความเป็นธรรมมาตลอด กับการใช้สื่อ พอเริ่มเข้า facebook มันไม่ใช่กลุ่มเดียว มันเยอะนะ กลุ่มรักพ่อ กลุ่มอะไรต่ออะไรมั่ง ถ้าเรารักพ่อ แบบไม่มีสติ ไม่แน่เราอาจจะพาพ่อ.... นะ เหมือนท่านปลง อาหารน่ะ ถ้าเกิดอาหารทั้งสำรับมันรสเดียวกันหมดนะ เอือมนะ

....เมื่อตอนมาถึงตอนแรกท่านบอกว่ามีทอล์คโชว์ ผมคิดเหมือนท่านวันนี้ ผมนั่งคิดถึงว่า ถ้าไปบรรยายในคุก นั่นคือใช้จิตวิทยา คือไม่สรุปเร็ว คนอาจจะมองเห็นคนในคุกว่า พวกนี้ใจร้าย ไม่ดี แต่ความจริงไม่แน่นะ แล้วผมพยายามคิดนะ จากตอนไปบรรยาย อยากจะทำเป็นทอล์คโชว์ ถ่ายออกวิดีโอเนี่ย เราเป็นวิทยากรเนี่ย ถือไมค์ได้เปรียบนะ

ในช่วงหนึ่งที่คุยในคุก คุยไปคุยไปก็ถามขึ้นมาว่า ไหนใครอยากจะอยู่ต่อ ยกมือขึ้นครับ มีคนยกมือขึ้นจริงๆ ผมจินตนาการคิดต่อ ถามว่า เอ้า ทำไมคุณอยากอยู่ล่ะ

เค้าตอบว่า....คือถ้าเตะปากวิทยากรได้ ติดคุกอีกซักปี ผมก็จะอยู่ต่อ ...

เนี่ย คือ คิดจะทำแบบนี้ เขียนเป็นบทๆขึ้นมาแล้วถ่ายวิดีโอไว้ คือ อยากจะบอกว่า คุณอย่าสรุปเร็ว การเมือง หรือเรื่องอะไรก็ดีเนี่ย...

เรื่องเล่าบางส่วนจากมื้อเย็น
9เม.ย.2555

คุณลุงสุเวศน์ คุยกับ คุณลุงพงศ์
/////////////

ลุงพงศ์

...ต้นทุนกิโลละ 35 มาขายกิโลละ 120 บาทเนี่ย กำไรตั้งไม่รู้เท่าไหร่ แล้วเสียค่าแกคเกตจิ้ง เสียค่าโฆษณาอีก 10 บาท แล้วทำไมเราจะไม่รวมกลุ่มกันทำ
หนึ่ง คือ เราทำขายส่งเอ็มเค ขายส่งเซเว่น เราทำขิงดองเนี่ย จากกิโลละ 25 บาท ขายได้กิโลละ 400-500 บาท เราทำสูตรเดียวกันทั้งประเทศเนี่ย เรามีตลาดแล้ว ทำ อย.กัน แล้วทำไม เราจึงจะไม่ทำกัน
ผมมีความคิดแบบนี้นะ สอง.... คุณทำน้ำพริกเผา ลงทุนแค่กิโลละไม่กี่บาท สาม คุณทำน้ำพริกข่า น้ำพริกตะไคร้ ทำในลักษณะหมู่บ้าน อยู่ในสูตาเดียวกันทั้งหมด เราส่งไปที่ศูนย์กลางที่ กทม
ส่งไปที่ศูนย์ของเอ็มเค หรือไปที่ศูนย์ของเซเว่น ทำดีๆทำไมเค้าจะไม่รับของเรา ชาวบ้านเค้าจะได้มีอาชีพทำ

มันเป็นแนวคิดบางอย่างที่เราควรจะทำร่วมกัน คุณจะไปทำที่กาฬสินธุ์ คุณจะไปทำที่ขอนแก่น คุณจะไปทำที่จันทบุรี ทำที่เชียงใหม่ ทำที่ตรงนี้นะ
ทำเป็นแบรนเดียวกัน ทุกอย่าง เราสามารถบอกเกษตรกรในท้องถิ่นทำก็ได้ ขิงดองเนี่ย คุณจะปลูกที่บ้านคุณก้ได้ เรารับประกันราคาซื้อ ถ้าขายกิโลละ 25 บาท เรารับประกัน ซื้อขายไปตลอดปี ตลอดชาติ เอามาจากแม่จัน แม่สาย เราก็เสียค่าขนส่งหน่อยนึง
..ถ้าเราทำแบรนด์เป็นของเราเอง ทำไมเราจะขายไม่ได้ทั่วประเทศ ..ทุกคน ตั้งแต่เกษตรกรคนปลูก ตั้งแต่คนขาย ตั้งแต่แม่บ้าน อย่างขิงดอง ลงทุนแค่คนละ 500 บาท เท่านั้นเอง หรือการปลูกพืชไร้ดิน หรือการเพาะเห็ดเศรษฐกิจ ลงทุนแค่คนละ 800-900 พันบาท คนละพันบาท แต่ละคนที่มาทำเนี่ย เราบริหารจัดการได้ในทุกภาคส่วนแต่ว่าขอให้เกิดการรวมกลุ่มกัน ... ซึ่งคนไทยจะมีปัญหา

สุเวศน์.."...เคยได้ยินชื่อยายแกลบมั้ยตอนที่แกเริ่มต้นใหม่ๆเนี่ย ผมเคยเป็นผู้ดำเนินรายการ เสวนาเนี่ย เห็นยายแกลบไปไกลแล้ว แต่ผมเนี่ย ไร่เดียวยังจนอยู่ เพราะดีแต่พูด เข้าใจมั้ย.."

หนึ่งนะพี่ มันต้องเกิดการรวมกลุ่ม โดยที่มวลชนในจันทบุรี พี่จัดการตรงนี้ เดี๋ยวผมจะมาสอน ทำเป็นกรุ๊ป ให้เกิดการรวมกลุ่ม โคราช.อาจจะมีคนนึง ถ้าคุณ ต้องการเอ็มเค วันละหนึ่งตัน 1000กิโลเนี่ย ผมทำไม่ได้หรอก คณทำมา 300 กิโล ทางนั้นอีก 300 หรือ 400 กิโล มารวมกัน ขายให้เค้า คุณขายเอ็มเค ในส่วนของภาคตะวันออก ในส่วนของภาคอีสาน ในส่วนของภาคใต้ หรือไปที่ศูนย์กระจายสินค้าของเซเว่นอีเลฟเว่น เราก็ไปส่งตรงนั้นๆๆๆ ผมว่าเราสามารถทำได้ ไอเดียที่ทำให้เกิดการรวมกลุ่มกันขึ้นมา เราควรจะทำยังไง ..เครือข่าย

สุเวศน์ "ผม..ขอเล่าประวัติยายแกลบให้ฟัง เรื่องกล้วยทอด แกเป็นนักสู้ ทำจนกระทั่งชื่อเสียงแกเริ่มติด แล้วมีคนสนใจแก สนใจสินค้าด้วยเ ค้าบอกว่า ถ้าคุณจะขึ้นระดับนี้ คุณสามารถทำส่งได้ไหม เป็นตัน...แกไม่ยอมแพ้ แกรับเลย ก็เลยวิ่งๆๆๆ หนึ่งเดือนเต็ม แกยังไม่ได้คำตอบ แกมาเริ่มได้คำตอบหลังจากสองเดือนไปแล้วนะ รับปากเค้าแล้วแต่ยังไม่ถึง ด้วยความที่สู้ ถ้าไม่รับปาก ก็จะไม่เกิด จึงลุยใหญ่เลย ผมว่าเป็นแนวทางที่น่าศึกษานะ ยายแกลบ ดูเหมือนว่าจะเสี่ยง ดูลักษณะนี้ ก็เหมือนทักษิณนะ ที่รวยขึ้นมาดูเหมือนว่าจะไม่ได้ใช้ทุนตัวเองนะ จอมโปรเจคใช่มั้ย แต่เค้าก็มีช่องทาง มีวิธีคิดนะ

ป้าพิณ ส่วนนึงเค้าก็ดี

ลุงสุเวศน์ ถูกต้อง ...