สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ ศิลปินประชาชน

การเคลื่อนไหวต่อสู้ของภาคประชาชนในการคัดค้านการก่อสร้างโรงงานอุตสาหกรรม ถลุงเหล็ก เพราะไม่อยากให้พื้นที่ที่เคยอยู่อย่างสงบสุข อากาศดี คุณภาพชีวิตที่ดี ต้องถูกทำลายไปจากการเข้ามาของโรงงานอุตสาหกรรม นอกจากการปราศรัย และการทำกิจกรรมต่างๆแล้ว การแสดงดนตรีบนเวที ก็เป็นส่วนหนึ่งในการปลุกเร้า ให้ข้อมูล และทำให้มวลชนได้ผ่อนคลายในระหว่างการเคลื่อนไหวในครั้งนี้เด้วย



            เวทีคัดค้าน เริ่มกิจกรรมต่างๆตามกำหนดการ คือ 15.00 น. แต่พี่น้องมวลชน เดินทางมาที่ อบต.หนองชิ่มตั้งแต่บ่ายโมง นักดนตรีซึ่งเป็นการรวมตัวกันในแบบหน่วยจรยุทธ์ คือ เดินทางมาจากที่ต่างๆ แล้วมาเล่นดนตรีร่วมกัน แม้แต่เครื่องเสียง ก็มาจากจังหวัดระยอง การเคลื่อนไหวในแบบหน่วยจรยุทธ์ เพื่อความเป็นอิสระในการทำงาน หากประเด็นการชุมนุมมีความตรึงเครียด หรือถูกสกัดกั้น ขัดขวางจากผู้เสียผลประโยชน์ เช่น การไปสกัด ขัดขวางการเข้ามาร่วมขึ้นเวทีของนักดนตรี , เครื่องเสียง อุปกรณ์ต่างๆ แต่เมื่อนักดนตรี มาในแบบหน่วยจรยุทธ์ ผู้เสียผลประโยชน์ ไม่รู้จะไปสกัดหรือขัดขวางได้อย่างไร เพราะนักดนตรี อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ เพราะต่างคนต่างมารวมตัวกันตามนัดหมาย



            ดนตรีที่ มาเล่นขับกล่อมมวลชน และขับไล่โรงงาน มาจากหลายจังหวัด ไก่ แมลงสาบมาจากพัทยา, คุณสุเวศน์ ภู่ระหงษ์ จากจันทบุรี  มือกลองมาจาก กทม. มือเบส มาจากตราด เครื่องเสียงมาจากระยอง มือถ่ายวิดีโอแล้วนำมาเผยแพร่ทางอินเทอร์เนต มาจากกาฬสินธุ์ มาจากหลายจังหวัด มารวมตัวกันในเวทีนี้โดยเฉพาะจริงๆ



            บท เพลงที่ขับร้องบนเวทีคัดค้านโรงงานถลุงเหล็ก หลายบทเพลงแต่งเพื่อขับร้องใน เวทีแห่งนี้ สำหรับการเคลื่อนไหวในกรณีนี้เท่านั้น หาฟังไม่ได้ในเวทีอื่น ในระหว่างที่แกนนำ นักวิชาการ ตัวแทนชาวบ้านในท้องถิ่น กำลังปราศรัยบนเวทีอยู่นั้น นักดนตรีอย่าง ไก่ แมลงสาบ และ สุเวศน์ ภู่ระหงษ์ จะทำการเก็บรายละเอียด และเขียนเนื้อเพลงออกมา ซักซ้อมเนื้อร้อง ทำนองเท่าที่เวลาจะอำนวยให้ แล้วก็ขึ้นเวทีขับร้องเพลงที่พึ่งแต่งเสร็จหมาดๆ เมื่อไม่กี่นาที ร้องให้ฟังกันสดๆ เล่นดนตรีสดๆบนเวที ซึ่งอาศัยความชำนาญ และประสบการณ์เฉพาะตัวของนักดนตรีแต่ละคน ที่จับจังหวะ และทำนองเพลงจนรู้ทางกันเป็นอย่างดี รวมทั้งการรับส่ง มุขระหว่างนักดนตรีกับผู้ชมหน้าเวที กลายเป็นความสนุกสนานในการชุมนุมครั้งนี้


            บทเพลงที่แต่งขึ้นใหม่ และร้องในเวทีนี้ เป็นบันทึกเรื่องราวการต่อสู้ในวันนั้น ศิลปินได้ทำการเก็บรายละเอียดต่างๆ ขับขานออกมาเป็นบทเพลงเฉพาะกิจ  นี่คือ บันทึกการแสดงสดจากเวทีคัดค้านการก่อสร้างโรงงานอุตาหกรรทถลุงเหล็ก เมื่อวันที่ 16 ส.ค.2553 กับหลากหลายบทเพลงที่สามารถฟังได้จากเวทีแห่งนี้เท่านั้น






           วิดีโอช่วงแรก เริ่มต้นที่ช่วงแรกของการแสดงดนตรี ช่วง 15.45 น. เริ่มจากดนตรีเปิดวง ก่อนที่ลุงสุเวศน์ ภู่ระหงษ์จะขับเสภา บูชาครูก่อนเริ่มทำการแสดงดนตรี ซึ่งเป็นการโชว์ลีลาการขับเสภา เป็นการนำเสนองานศิลปะวัฒนธรรมของไทย ซึ่งหาฟังได้ยากในปัจจุบัน ก่อนที่จะขับร้องเพลง  "พลังชุมชน...พลังของแผ่นดิน....." บรรยากาศที่หน้าเวที มีสัญลักษณ์บางอย่างคล้ายกับการชุมนุมของชาวพันธมิตร ขนาดย่อมๆเหมือนกัน


            จบจากบทเพลงแรกแล้ว ลุงสุเวศน์ ก็อ่านบทกวีที่พึ่งประพันธ์ขึ้นมาภายในเวลาไม่นาน
            " หนองชิ่มที่เขียวขจีของฉัน
            กำลังถูกบั่นให้บัดสี
            ใยจะสิ้นแล้วหรือจันทบุรี
            เมืองที่เขียวขจีตลอดมา
            เรามีทุกอย่างทางธรรมชาติ
            มีภูเขามีชายหาด มีป่า
            มีทะเลให้ชาวประมงได้จับปลา
            มีสวนผลไม้มีนา ให้ปลูกข้าว..."


            นี่คือส่วนหนึ่งของบทกวีของลุงสุเวศน์ ที่อ่านประกอบการบรรเลงดนตรีแบบสดๆ และเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ  ฟังฉบับเต็มได้จากคลิปวิดีโอช่วงแรกได้เลย






            มาถึงวิดีโอช่วงที่ 2 กับบทเพลงในแบบสามช่า " ไม่เอาโรงงานถลุงเหล็ก คนจันท์ไล่เช็ก ไล่เช็คบิลไปเลย ไม่เอาโรงงานผีบ้า คนจันท์ใจกล้าคุยกับผู้ว่าไปเลย............." ลองเข้าไปฟังเพลงนี้แบบเต็มๆกันดู ก่อนที่จะถึงช่วงเปิดเวทีอย่างเป็นทางการ โดยท่านนายก อบต.หนองชิ่ม "ธนกร ชาวแกลง" ขึ้นเวทีกล่าวเปิดงาน ซึ่งเป็นผู้บริหารท้องถิ่นที่ยังหนุ่ม แต่ใจสู้





            วิดีโอช่วงที่ 3 กับการเปิดสปอร์ตที่พึ่งบันทึกมาจากห้องอัดของคุณธนกร ศรีวรนันท์ สปอร์ตแนะนำเปิดตัวศิลปิน แล้วมีการอ่านบทกวี "หยุดกรณีศึกษา อย่าดื้อ..."  แล้วตามด้วยบทเพลงที่ร้องว่า " หนองชิ่มบ้านฉันไม่ต้องการโรงงานถลุงเหล็ก จะใหญ่จะเล็ก แม้แต่เด็กเค้าก็ไม่ต้องการ รวมพลคนสู้คนกู้ที่อาจหาญ ใครจะรุกจะรานต้องผ่านพวกกูไปก่อน...." ดนตรีในแบบโจ๊ะๆ สนุกสนานกับบทเพลงที่พึ่งเขียนเสร็จไม่นาน ก็นำมาร้องบนเวที  หลังจากนั้น เป็นบรรยากาศการพูดคุย แซวกับคนดูหน้าเวที แล้วตามด้วยคติเตือนใจ "มนุษย์เอ๋ยจะโลภไปทำไมเล่า  สิ่งที่ประเทืองชีวิตเราสำคัญยิ่ง" ก่อนที่จะสนุกกับเพลง "เงินทองเป็นของมายา ข้าวปลาซิเป็นของจริง จำไว้ทั้งชายและหญิง ของจริงๆไม่มีมายา"






            วิดีโอช่วงที่ 4 สนุกสนานกันมากขึ้น กับเพลงในสไตล์รำวงที่ร้องว่า "รำวงขับไล่โรงงาน ฝรั่งข้างบ้านยังมาร่วมรำวง หนองชิ่มออกมาร่วมโค้ง กันฝุ่นโขมงไล่โรงงานออกไป...."   บรรยากาศ ในช่วงนี้ คึกคักมากขึ้น เมื่อไก่ แมลงสาบ และสุเวศน์ ภู่ระหงษ์ โชว์ศิลปะการด้นบทกวีสดๆบนเวที ขับกล่อมเป็นบทเพลงในจังหวะรำวง  มีการด้นเพลง แนะนำนักดนตรี มือกลองชื่อหลุยส์ มาจากกทม. มือเบส เต่ย มาจากตราด มือซอ หว่อง ซอหวาน กำพล-เครื่องเสียงมาจากระยอง สาวมือกล้อง ตามใครมาก็ไม่รู้มาจากพัทยา มือถ่ายวิดีโอมาจากกาฬสินธุ์


        หลังจากด้นสดจนได้ที่ ก็ต่อกันด้วยเพลง "ตัดไฟตั้งแต่ต้นลม ก่อนมลพิษจะถล่มเมืองจันท์" ซึ่งเป็นบทเพลงที่ ลุงสุเวศน์ และ ไก่ แมลงสาบ ร่วมกันแต่งเพลงในช่วงเช้า แต่เมื่อมาเล่นบนเวที ก็พากันเล่นในจังหวะรำวงสนุกสนาน เอาใจผู้ชมหน้าเวที  (คลิกฟังเพลง ตัดไฟแต่ต้นลม ที่แต่งและร้องในช่วงเช้า 16 สค 2553 ที่ http://thaibansinlapin.blogspot.com/2010/08/16-2553.html )  ในระหว่างบรรเลงเพลงนี้ ที่หน้าเวที มีการถ่ายรูปหมู่ร่วมกัน ระหว่าง แกนนำ ผู้นำท้องถิ่น ครอบครัวลุงน้อย ใจตั้ง และชาวบ้าน





            วิดีโอช่วงที่ 5 บรรยากาศสนุกสนานมากขึ้น เมื่อชาวบ้าน ผู้ชมหน้าเวที ต่างออกมาร่วมรำวงกันอย่างสนุกสนาน มีการแจกเสื้อยืดที่สกรีนข้อความรณรงค์ต่อต้านโรงงานถลุงเหล็กให้ชาวบ้านกัน หลายคน ใส่เสื้อที่ได้รับทันที บนเวทีขับร้องเพลง "ม้าก้านกล้วย ... นอย จะทิงนองนอย... วัฒนธรรมไทย ยิ่งใหญ่นัก....."  ให้ชาวบ้านออกมารำฟ้อนกันคึกคัก สนุกสนาน





            วิดีโอช่วงที่ 6 บรรยากาศสนุกสนานต่อเนื่อง กับเพลง พิภพมัจจุราช และ "เก็บขยะออกไป เก็บโรงงานถลุงเหล็กออกไป....." นักร้อง นักดนตรี โยกขยับสร้างบรรยากาศคึกคักเหมือนช่วงกลางวัน แม้จะเป็นเวลา 20.30 น.แล้วก็ตาม






            วิดีโอช่วงที่ 7 ช่วงสุดท้าย เกือบ 3 ทุ่มแล้ว นักดนตรีเล่นเพลงสุดท้าย คืนชีวิตให้แผ่นดิน หว่อง ซอหวาน วางซอ ออกมาเป่าแคนที่หน้าเวที จบเพลงแล้ว....กล่าวสวัสดี จะเลิกทำการแสดงอยู่แล้ว แต่ผู้ชมหน้าเวที ยังไม่หายมัน ขออีกเพลง ขอเพลงมันๆ เลยขึ้นเพลง "....มันเทศกับมันมือเสือ จิ้มใส่เกลือเคี้ยวเล่นมันๆ กินแล้วต้องนั่งแคะฟัน จะกินกันให้มันต้องกินมันมือเสือ....." หลังจากจบเพลงพิเศษแล้ว ก็กล่าวสวัสดี พบกันใหม่โอกาสหน้า