Powered by Blogger.
RSS

เรื่องเล่า 3 พ่อลูกบนรถโดยสารกับเทคนิคการดึงคนอยู่ร่วมประชุมจนจบ

            สุเวศน์ ภ่ระหงษ์ในบทบาทของการเป็นวิทยากรบรรยาย ตามที่หน่วยงานเชื้อเชิญไปพูดในสถานที่ต่างๆ  หลายคนประทับใจในการบรรยายของสุเวศน์ ภู่ระหงษ์ซึ่งได้มีการเตรียมเนื้อหาในการพูดมาอย่างดี มีเรื่องหนึ่งที่สุเวศน์ ภู่ระหงษ์นำมาพูดก่อนเข้าสู่เนื้อหาการบรรยาย คือ เรื่องสามพ่อลูกบนรถโดยสาร


            ที่สถานีขนส่งจันทบุรี ก่อนที่รถโดยสารที่จะไปโคราช จะออกจากท่ารถตามเวลา มี 3 พ่อลูก (ลูกชาย 2 คน) เดินมาขึ้นรถโดยสาร โดยนั่งที่แถวหน้า ตั้งแต่ช่วงที่ทั้ง 3 คนขึ้นมาบนรถ ลูกชายทั้ง 2 ต่างส่งเสียงทะเลาะเบาะแว้งกันตลอด ตั้งแต่ออกจากจันทบุรี มาจนถึงอำเภอโป่งน้ำร้อน ก็ไม่เลิืกทะเลาะกัน จนผู้โดยสารหลายคนไม่พอใจ  อยากจะพักผ่อนก็ไม่ได้พัก เพราะเสียงเด็กทะเลาะกันดังตลอด รถแล่นมาถึงแอำเภอสอยดาว เด็กมันก็ยังไม่เลิกทะเลาะกัน ผู้โดยสารที่ลงที่สอยดาวก็มองหน้าเด็ก ผู้เป็นพ่อก็นั่งเฉยไม่ทำอะไร รถวิ่งมาถึงสระแก้วก็ยังไ่ม่หยุดทะเลาะกัน




            คนที่ลงรถที่สระแก้วยิ่งต้องอดทนมากกว่าคนที่ลงที่สอยดาว เมื่อเดินลงจากรถ มองหน้าเด็ก ยิ่งอยากจะตบ เพราะเหลือทนเหลือเกิน รถวิ่งต่อไปถึงเขตนครนายก คนที่จะลงนครนายก ทนไม่ไหว บอกโชเฟอร์ให้ชิดซ้ายก่อนจอด จะเฉ่งเด็กสองคนนี้สักหน่อย ว่าทำำไม โกรธกันมาแต่ชาติไหน ทะเลาะกันไม่หยุดสักที ฆ่าักันเลยดีมั้ย .เครียดจัดจนเหลือทนแล้ว จึงระเบิดอารมณ์ต่อว่าเด็กทั้งสองคนอย่างสุดจะทน แล้วหันไปต่อว่าคนเป็นพ่อ



            "คุณเป็นพ่อประสาอะไรเนี่ย คุณไม่รู้สึกอะไรมั่งหรือ ไม่ห้ามเลย ปล่อยให้ลูกทะเลาะกันมาตลอดทางเนี่ย"


            ผู้เป็นพ่อนิ่ง ตาแดงๆ ก่อนที่จะเอ่ยปากบอกเหตุผลสำคัญ ซึ่งเปลี่ยนความคิดจากหน้ามือเป็นหลังมือของทุกคนบนรถโดยสารภายในเสี้ยวนาทีนั้น !!!


            ทำให้คนบนรถโดยสารที่เกลียดเด็กมาตลอดทาง เกิดความเข้าใจ จากที่เกลียดเด็ก ต้องยกมือขอโทษ

            ข้อคิด - คนที่ลงรถที่สอยดาว สระแก้ว เค้าจะเกลียดเด็กสองคนไปตลอดชีวิต เพราะเค้าไม่รู้ความจริง แต่คนที่ลงที่นครนายก และปลายทาง โชคดีที่ได้รู้ความจริง

            "ดังนั้น ในการสัมมนาในวันนี้ครับ เราจะสัมมนาเรื่องอะไรก็ตาม ถ้าหากว่าท่านมาลงชื่อ เซ็นชื่อเสร็จสรรพแล้วท่านก็กลับไป ท่านจะไม่รู้เรื่องเหมือนคนที่ลงสอยดาว  เกลียดเด็กโดยไม่รู้เรื่อง ถ้าท่านอยู่ถึงเที่ยง ก็เหมือนคนลงที่สระแก้ว แต่ถ้าท่านอยู่ถึงจบงาน ก็เหมือนคนลงที่นครนายก จะรู้เื่รื่องราวและเข้าใจอะไรทั้งหมด ท่านจะไม่เสียประโยชน์ที่อุตส่าห์มาเข้าร่วมประชุม"



            สรุปแล้ว ถ้าคุณมาลงชื่อแล้วกลับบ้าน คุณไม่ได้อะไรหรอกครับ นี่เป็นเทคนิคการดึงคนโดยใช้เรื่องเล่านี้ดึงไว้

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

0 ความคิดเห็น:

Post a Comment